| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0018,001,ด้วยหมายจะเอาสลากที่มีราคา. | |
| 27,0018,002,การถือเอาทรัพย์เป็นอสังหาริมะ กำหนดว่าถึงที่สุดด้วยขาด | |
| 27,0018,003,กรรมสิทธิ์แห่งเจ้าของ ดังนี้ :- | |
| 27,0018,004,๖. ตู่ ได้แก่อาการกล่าวตู่ เพื่อจะเอวที่ดินเป็นของตัว แม้ | |
| 27,0018,005,เจ้าของจะขอคืนก็ไม่ยอม. | |
| 27,0018,006,อวหารที่จะพึงกำหนดด้วยอาการอย่างอื่นนอกจากทรัพย์ดังนี้ :- | |
| 27,0018,007,๗. ฉ้อ ได้แก่อาการที่รับของฝากแล้วเอาเสีย. | |
| 27,0018,008,๘. ยักยอก ได้แก่อาการที่ภิกษุผู้เป็นภัณฑาคาริก มีหน้าที่ | |
| 27,0018,009,รักษาเรือนคลัง นำเอาสิ่งของที่รักษานั้นไปจากเขตที่ตนมีกรรมสิทธิ์ | |
| 27,0018,010,รักษา ด้วยไถยจิต. | |
| 27,0018,011,๙. ตระบัด ได้แก่อาการที่นำของต้องเสียภาษี จะผ่านที่เก็บ | |
| 27,0018,012,ภาษี ซ่อนของเหล่านั้นเสีย. | |
| 27,0018,013,๑๐. ปล้น ได้แก่อาการชักชวนกันไปทำโจรกรรม ลงมือบ้าง | |
| 27,0018,014,มิได้ลงมือบ้าง ต้องอาบัติถึงที่สุดด้วยกันทั้งนั้น. | |
| 27,0018,015,๑๑. หลอกลวง ได้แก่อาการที่ทำของปลอม เข่นทำเงินปลอม | |
| 27,0018,016,เป็นต้น ต้องอาบัติด้วยทำสำเร็จ. | |
| 27,0018,017,๑๒. กดขี่หรือกรรโชก ได้แก่อาการที่ใช้อำนาจข่มเหงเอา | |
| 27,0018,018,ทรัพย์ผู้อื่น ดังราชบุรุษเก็บค่าอากรเกินพิกัด อาบัติถึงที่สุดในขณะ | |
| 27,0018,019,ได้ของมา. | |
| 27,0018,020,๑๓. ลักซ่อน ได้แก่อาการที่เห็นของเขาทำตก แล้วเอาของ | |
| 27,0018,021,มีใบไม้เป็นต้นปกปิดเสีย อาบัติถึงที่สุดขณะทำสำเร็จ. | |