| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0025,001,ผู้อื่นทำไม่เป็นอาบัติ แต่ถ้าสั่งให้เขาทำให้แก่ตน ไม่พ้นจากอาบัติ | |
| 27,0025,002,และเป็นสจิตตกะ. | |
| 27,0025,003,สาณิตติกะ และ อนาณัตติกะ | |
| 27,0025,004,สาณัตติกะ ได้แก่สิกขาบทที่ต้องเพราะทำเอง และใช้ให้ผู้อื่น | |
| 27,0025,005,ทำ. | |
| 27,0025,006,อนาณัตติกะ ได้แก่สิกขาบทที่ต้องเพราะทำเอง ไม่ต้องเพราะ | |
| 27,0025,007,ใช้ให้ผู้อื่นทำ. | |
| 27,0025,008,สิกขาบทที่ ๒ | |
| 27,0025,009,<B>ภิกษุมีความกำหนัดอยู่ จับต้องกายหญิง ต้องสังฆาทิเสส.</B> | |
| 27,0025,010,ข้อความที่ควรกำหนด ดังนี้ :- | |
| 27,0025,011,คำว่าหญิง | |
| 27,0025,012,ในสิกขาบทนี้ หมายเอาหญิงมนุษย์ โดยที่สุดเกิดในวันนั้น | |
| 27,0025,013,และกิริยาจับต้องเคล้าคลึงนั้น หมายถึงอาการที่กำหนัดในเมถุนแล้ว | |
| 27,0025,014,เคล้าคลึง หรือพยายามจับต้องอวัยวะของหญิง. | |
| 27,0025,015,วัตถุแห่งอาบัติ ๓ | |
| 27,0025,016,๑. หญิง เป็นวัตถุแห่งสังฆาทิเสส. | |
| 27,0025,017,๒. บัณเฑาะก์ คือกะเทย เป็นวัตถุแห่งถุลลัจจัย | |
| 27,0025,018,๓. บุรุษและสัตว์ดิรัจฉานผู้เมีย เป็นวัตถุแห่งทุกกฏ. | |
| 27,0025,019,กิริยาที่ถูกต้อง | |
| 27,0025,020,องค์แห่งสังฆาทิเสส | |
| 27,0025,021,๑. สำคัญถูกและต้อง. | |