| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0037,001,สรุปอาบัติสังฆาทิเสส | |
| 27,0037,002,๑. สังฆาทิเสส ๑๓ สิกขาบทนี้ ๘ สิกขาบทข้างต้นให้ต้องอาบัติ | |
| 27,0037,003,แต่แรกทำ เรียกว่าปฐมาปัตติกะ ๔ สิกขาบทข้างปลาย ให้ต้องอาบัติ | |
| 27,0037,004,ต่อเมื่อสงฆ์สวดประกาศห้ามครบ ๓ ครั้ง เรียกยาวตติยกะ. | |
| 27,0037,005,๒. เป็นธรรมเนียมของภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสส จะต้องแจ้ง | |
| 27,0037,006,ความนั้นแก่สงฆ์ อย่างต่ำเพียงจตุวรรค แล้วขอประพฤติวัตต์ชื่อ | |
| 27,0037,007,มานัตต์. | |
| 27,0037,008,๓. เมื่อสงฆ์สวดอนุญาตแล้ว พึงประพฤติมานัตต์นั้นให้ถูก | |
| 27,0037,009,ระเบียบ ๖ ราตรี เสร็จแล้วจึงมาขออัพภานต่อสงฆ์เฉพาะวีสติวรรค | |
| 27,0037,010,เมื่อสงฆ์สวดอัพภานระงับอาบัตินั้นแล้ว จึงกลับเป็นผู้บริสุทธิ์ตามเดิม. | |
| 27,0037,011,๔. แต่ถ้าต้องอาบัติแล้ว ปิดเสียไม่บอกแก่ภิกษุด้วยกัน ปล่อย | |
| 27,0037,012,ให้วันล่วงไปเท่าใด ต้องประพฤติวัตต์ชื่อปริวาสแถมก่อนสิ้นวันเท่า | |
| 27,0037,013,ที่ปิดนั้น เสร็จแล้ว จึงประพฤติมานัตต์ต่อไป. | |
| 27,0037,014,๕. อาบัติสังฆาทิเสสนี้ เป็นอาบัติหนักในฝ่ายอาบัติที่จะแก้ตัว | |
| 27,0037,015,ได้ จึงเรียกว่าครุกาบัติ. มีเรื่องหยาบคายอยู่มาก จึงเรียกว่า | |
| 27,0037,016,"ทุฏุลลาบัติ, ภิกษุผู้ต้องแล้วจะพ้นได้ด้วยอยู่กรรม จึงเรียกว่า" | |
| 27,0037,017,วุฏฐานคามินี. | |