dhamma-scholar-book / 27 /270039.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
1.58 kB
Book,Page,LineNumber,Text
27,0039,001,ข้อหลังนี้ ควรถือเป็นแบบสำหรับตัดสินอธิกรณ์ ตามรูปที่
27,0039,002,พิจารณา และควรฟังได้อย่างไรตามคำพยาน ในเมื่อจำเลยปฏิเสธ
27,0039,003,ข้อหา.
27,0039,004,สิกขาบทที่ ๒
27,0039,005,<B>ภิกษุนั่งในที่ลับหูกับหญิงสองต่อสอง ถ้ามีคนมี่ควรเชื่อได้
27,0039,006,มาพูดขึ้นด้วยธรรม ๒ อย่าง คือ สังฆาทิเสส หรือปาจิตตีย์
27,0039,007,อย่างให้อย่างหนึ่ง ภิกษุรับอย่างใด ให้ปรับอย่างนั้น หรือเขา
27,0039,008,ว่าจำเพาะธรรมใด ให้ปรับจำเพาะธรรมนั้น.</B>
27,0039,009,ที่ลับ ๒ อย่าง
27,0039,010,๑. ที่มีวัตถุกำบัง แลเห็นไม่ได้ พอจะเสพเมถุนได้ เรียกว่า
27,0039,011,ที่ลับตา.
27,0039,012,๒. ที่แจ้ง แต่ห่างพอจะพูดเกี้ยวมาตุคามได้ เรียกว่าที่ลับหู-