dhamma-scholar-book / 30 /300012.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.66 kB
Book,Page,LineNumber,Text
30,0012,001,ต. ขาดคารวธรรม และหิริโอตัปปะ จัดเป็นบรรพชิต
30,0012,002,อลัชชีลามกรกพระศาสนา.
30,0012,003,๒๓/๙/๗๗
30,0012,004,ถ. กฎหมายของบ้านเมืองเป็นเครื่องปกครองคนได้ แต่ไม่
30,0012,005,สนิทเท่าศาสนาอันรักษาน้ำใจคน ก็ในพระพุทธศาสนายกธรรมอะไร
30,0012,006,ว่ารักษาน้ำใจคนเป็นอย่างดี ?
30,0012,007,ต. หิริ โอตัปปะ.
30,0012,008,๒๓/๙/๗๗
30,0012,009,ถ. ขันติโสรัจจะ เป็นธรรมทำให้ จัดเข้าในไตรสิกจำพวกไหน ?
30,0012,010,ต. จัดเข้าสมาธิสิกขา.<SUP>๑</SUP>
30,0012,011,๒๔๖๙
30,0012,012,ถ. ขันติกับโสรัจจะ ต่างกันอย่างไร ? และควรจะประกอบธรรม
30,0012,013,ทั้ง ๒ นั้นขณะไหน จึงจะจัดว่าธรรมทำให้งามได้ ?
30,0012,014,ต. ขันติความอดทน โสรัจจะความเสงี่ยม ต่างกันอย่างนี้
30,0012,015,ธรรม ๒ ประการนี้ ควรประกอบในเวลาต่างกัน คือ ขันติ ความ
30,0012,016,อดทนนั้น ควรประกอบในเวลาที่ประสบกับอารมณ์อันไม่เป็นที่ชอบ
30,0012,017,ใจ ส่วนโสรัจจะนั้น ควรประกอบในเวลาที่จะต้องอดทน คือแสดง
30,0012,018,กิริยาอันแช่มชื่น ไม่แสดงกิริยาเสียอกเสียใจหรือโกรธเคืองให้ปรากฏ
30,0012,019,แสดงอาการสม่ำเสมออยู่ดังนั้น ธรรม ๒ ประการ คือขันติกับโสรัจจะ
30,0012,020,นี้ ถ้าใครปฏิบัติให้สมบูรณ์แล้ว อาจยังผู้นั้นให้งามในพระศาสนาได้