dhamma-scholar-book / 30 /300028.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
3.18 kB
Book,Page,LineNumber,Text
30,0028,001,กษัตริย์ชาติวุฑฒะ สูงกว่าศาสดาทั้งปวง และทรงสั่งสอนแปลก ซึ่ง
30,0028,002,ไม่มีศาสดาอื่นสอนได้ คือสอนให้ไปพระนิพพาน ศาสดาอื่น ๆ สอน
30,0028,003,อย่างสูงสุด ตายแล้วไปสวรรค์ เห็นพระพุทธเจ้าดีกว่าศาสดาอื่น ๆ
30,0028,004,ดังนี้ จึงนับถือพระพุทธศาสนา.
30,0028,005,๒๔๗๓
30,0028,006,ถ. พระธรรม บุคคลจะปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติ ก็ไม่มีการถูกลง
30,0028,007,โทษและบังบัญชาเหมือนพระวินัย แต่ไฉนพุทธบริษัทจึงต้อง
30,0028,008,ศึกษาเล่าเรียนด้วยเล่า ?
30,0028,009,ต. เพราะการศึกษาเล่าเรียน เป็นประดุจแว่นสำหรับส่องให้
30,0028,010,เห็นความผิดความชอบ นำความปฏิบัติให้ถูกทาง เมื่อความปฏิบัติ
30,0028,011,เป็นไปในทางที่ถูกแล้ว ผลแห่งความทำถูก กล่าวคือ ความสุข
30,0028,012,ซึ่งเป็นสิ่งที่สัตว์ต้องประสงค์ก็ย่อมปรากฏ เพราะฉะนั้น พระธรรม
30,0028,013,แม้ถึงจะไม่มีการลงโทษแก่ผู้ไม่ปฏิบัติเหมือนอย่างพระวินัย ก็เป็น
30,0028,014,ส่วนที่ผู้หวังความสุขรักความทำถูกควรทำ เพราะฉะนั้น พุทธบริษัท
30,0028,015,จึงศึกษาเล่าเรียนอยู่ฉะนี้.
30,0028,016,๑๕/๗/๖๑
30,0028,017,ถ. ผู้ไม่ประพฤติธรรม มีการลงโทษเหมือนอย่างผู้ละเมิดพระ
30,0028,018,วินัยบ้างไม่ได้หรือ จะได้มีผู้ปฏิบัติธรรมทั่วถึงกัน ? ไฉนจึงไม่เป็น
30,0028,019,เช่นนั้น ?
30,0028,020,ต. ที่ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะพระวินัยเป็นกฎสำหรับหมู่โดยตรง
30,0028,021,ส่วนพระธรรมเป็นสาธารณะทั่วไปแก่บุคคล ใครประพฤติปฏิบัติก็เป็น