dhamma-scholar-book / 30 /300047.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.68 kB
Book,Page,LineNumber,Text
30,0047,001,จริง และเป็นเครื่องตัดเสียซึ่งโมหะ.<SUP>๑</SUP>
30,0047,002,๙/๑๒/๕๔
30,0047,003,ถ. ทาน ศีล ภาวนา ท่านยกย่องว่าเป็นที่ตั้งของการบำเพ็ญบุญ
30,0047,004,อะไรเป็นตัวบุญ ?
30,0047,005,ต. ความสุข อันเกิดขึ้นทางกายและทางใจ เพราะอาศัยความ
30,0047,006,ทำทั้ง ๓ อย่างนั้น เป็นตัวบุญ.
30,0047,007,๒๔๖๙
30,0047,008,ถ. ทาน ศีล ภาวนา มีลักษณะต่างกันอย่างไร ? เหตุไร
30,0047,009,จึงเรียกว่าบุญกิริยาวัตถุ ?
30,0047,010,ต. การบริจาคพัสดุของตนให้เกิดสุขแก่ผู้อื่น นี้เป็นลักษณะ
30,0047,011,แห่งทาน. การสำรวมกายวาจาให้เรียบร้อย นี้เป็นลักษณะแห่งศีล.
30,0047,012,ความอบรมใจให้ตั้งอยู่ในความดี นี้เป็นลักษณะแห่งภาวนา. เพราะ
30,0047,013,เป็นที่ตั้งแห่งการบำเพ็ญบุญ.
30,0047,014,๑๕/๑๑/๕๗
30,0047,015,ถ. บุญกิริยาวัตถุ ๓ มีหน้าที่กำจัดกิเลสต่างกันอย่างไร ? ถ้า
30,0047,016,ได้บำเพ็ญเต็มที่แล้ว ให้ผลต่างกันอย่างไร ?
30,0047,017,ต. บุญกิริยาวัตถุ ๓ มีหน้าที่กำจัดกิเลสได้ต่างกัน ดังอธิบาย
30,0047,018,ต่อไปนี้ คือ ทานมัย บุญสำเร็จด้วยการบริจาคทาน มีหน้าที่กำจัด
30,0047,019,"ความโลภความตระหนี่ได้, ส่วนสีลมัย บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล "
30,0047,020,"มีหน้าที่กำจัดความโกรธได้, ส่วนภาวนามัย บุญสำเร็จด้วยการ"