dhamma-scholar-book / 30 /300048.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.98 kB
Book,Page,LineNumber,Text
30,0048,001,เจริญภาวนา มีหน้าที่กำจัดความหลงได้ บุญกิริยาวัตถุ ๓ นี้ ถ้า
30,0048,002,ได้บำเพ็ญให้เต็มที่แล้ว ย่อมได้ผลต่างกัน ดังอธิบายต่อไปนี้ คือ
30,0048,003,หน้าที่ทาน ย่อมให้ผลเป็นคนกว้างขวาง เป็นที่รักและเคารพของคน
30,0048,004,ทั้งหลาย สมานไมตรีกันไว้ได้ทุกชั้น ทั้งยึดถือประโยชน์ของคนมี
30,0048,005,"ทรัพย์ไว้ด้วย, ส่วนศีล ย่อมให้ผลเป็นที่รักและเคารพ ทั้งหมดความ"
30,0048,006,"รังเกียจแห่งกันและกันได้ ทั้งทำให้เป็นคนองอาจด้วย, ส่วนภาวนา "
30,0048,007,ให้ผลเป็นคนใจหนักแน่นมั่นคง โดยที่สุดจะกระทบกระทั่งอารมณ์
30,0048,008,"อะไรๆ มักจะไม่หวั่นไหวไปตามอารมณ์นั้นๆได้, ทาน ศีล ภาวนา "
30,0048,009,ย่อมให้ผลต่างกัน ดังอธิบายมานี้.
30,0048,010,๑๖/๑๑/๕๗
30,0048,011,ถ. ความประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่จะนับว่าเป็นบุญ ตาม
30,0048,012,บุญกิริยาวัตถุ ๓ อย่างนั้น ในอย่างไหนได้หรือไม่ ?
30,0048,013,ต. นับว่าเป็นบุญได้. สงเคราะห์เข้าในศีล.
30,0048,014,๑๕/๑๑/๕๗
30,0048,015,ถ. ผู้น้อยประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ตามฐานะของตน ก็จัด
30,0048,016,เป็นอัตตสัมมาปณิธิในจักร ๔ ได้แล้ว แต่ถ้าจะจัดเป็นบุญกิริยาวัตถ
30,0048,017,ุจะจัดเข้าในข้อไหนในบุญกิริยาวัตถุ ?
30,0048,018,ต. จัดเข้าได้ในข้อ ๒ คือ สีลมัย.
30,0048,019,๒๔๖๘
30,0048,020,ถ. จงแสดงอาการแห่งสังขาร ให้เห็นว่ามีลักษณะเสมอกัน
30,0048,021,อย่างไร ?