| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 30,0049,001,ต. อาการแห่งสังขารเสมอกันโดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ | |
| 30,0049,002,เป็นอนัตตา. | |
| 30,0049,003,ถ. คำว่า สังขารทั้วปวง ในสามัญญลักษณะ ได้แก่สังขาร | |
| 30,0049,004,เช่นไร ? และจงอธิบายให้เห็นว่าเป็นทุกข์อย่างไร ? | |
| 30,0049,005,ต. ได้แก่สิ่งที่คนหรือธรรมดาตกแต่ง หรือปรุงขึ้นเป็นรูปร่าง | |
| 30,0049,006,ต่างโดยประเภทเป็น ๒ คือ ที่มีใจครองเรียกอุปาทินนกสังขาร ได้แก่ | |
| 30,0049,007,มนุษย์และสัตว์ดิรัจฉานต่างชนิด ๑. ที่ไม่มีใจครองเรียกอนุปาทินนก- | |
| 30,0049,008,สังขาร ได้แก่บ้านเรืองต้นไม้ ๑. ข้อที่ว่าเป็นทุกข์นั้น เพราะสังขาร | |
| 30,0049,009,ทั้ง ๒ ประเภทนั้น ไม่คงทนถาวรอยู่ได้ เมื่อเกิดเป็นสังขารขึ้น | |
| 30,0049,010,แล้วจะต้องเปลี่ยนแปลงเสมอ ไม่ได้หยุดอยู่นิ่งสักขณะเดียว แต่ค่อย ๆ | |
| 30,0049,011,แปรไปทีละน้อยจนสังเกตในขณะนั้นไม่ได้ อาการที่ไม่หยุดอยู่นิ่ง | |
| 30,0049,012,นั้นแล เป็นทุกข์ของสังขาร. | |
| 30,0049,013,๒๔๖๖ | |
| 30,0049,014,ถ. สรรพสังขารทั้งมวลที่เลวบ้างดีบ้างต่าง ๆ กัน เพราะกรรม | |
| 30,0049,015,จำแนกให้เป็นไป ดังที่ปรากฏอยู่แก่ตาแล้ว แต่อีกส่วนหนึ่ง ท่าน | |
| 30,0049,016,กล่าวว่า สังขารทั้งปวงย่อมมีลักษณะเสมอกัน ดังนี้ มิเป็นอันแย้ง | |
| 30,0049,017,กันหรือ ? จะเฉลยอย่างไร ? | |
| 30,0049,018,ต. มิแย้งกัน เฉลยว่า ในสังขารอย่างหนึ่ง ๆ กล่าวกันโดยตรง | |
| 30,0049,019,คือ ในคนหนึ่งย่อยมีอาการทั้ง ๒ ประเภทนั้น อธิบายว่า บรรดา | |
| 30,0049,020,มนุษย์หรือสรรพสิ่งทั้งหลายที่บังเกิดขึ้นมีขึ้น ก็เพราะอาศัยกรรม | |