| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0001,001,บันทึก | |
| 33,0001,002,ข้อที่ควรจำในวินัยมุข เล่ม ๑ | |
| 33,0001,003,โดย | |
| 33,0001,004,พระศรีวิสุทธิญาณ (อุบล นนฺทโก ป. ธ. ๙) วัดบวรนิเวศวิหาร | |
| 33,0001,005,กัณฑ์ที่ ๑ อุปสัมปทา | |
| 33,0001,006,พระศาสดาของพวกเรา เป็นพระองค์หนึ่ง แห่งบุคคลผู้พอใจ | |
| 33,0001,007,"ชักจูงให้คนประพฤติธรรม, แม้พระองค์ประสูติในสกุลกษัตริย์และเป็น" | |
| 33,0001,008,รัชทายาท ผู้จะได้รับราชสมบัติสืบพระวงศ์ ถึงอย่างนั้นก็ยังพอพระหฤทัย | |
| 33,0001,009,ในทางเป็นผู้สั่งสอนมหาชนมากกว่าครองแผ่นดิน จึงทรงผนวช ทรง | |
| 33,0001,010,ค้นคว้าหาธรรม คือความดี ก็ได้พบความบริสุทธิ์ว่าเป็นมูลแห่งความดี | |
| 33,0001,011,ทั้งปวง จึงทรงตั้งอุตสาหะพากเพียรทำพระองค์ให้บรรลุความบริสุทธิ์นั้น | |
| 33,0001,012,ได้ก่อนแล้วจึงเทศนาสั่งสอนผู้อื่นต่อไป. | |
| 33,0001,013,ในชั้นต้นทรงสั่งสอนแก่พวกนักบวชนอกพระพุทธศาสนาก่อน เมื่อ | |
| 33,0001,014,เขาเชื่อถือและทูลขอบวชในพุทธศาสนา ก็ทรงอนุญาตให้บวชเป็นภิกษุ | |
| 33,0001,015,โดย ๓ วิธี คือ :- | |
| 33,0001,016,๑. <B>เอหิภิกขุอุปสัมปทา</B> แปลว่า อุปสมบทด้วยทรงอนุญาตให้ | |
| 33,0001,017,เป็นภิกษุมา วิธีนี้ทรงทำเอง. | |