|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
33,0038,001,ในบทเดียวกัน จบลงด้วยพยัญชนะ ร่วมกันบ้าง ไม่ร่วมบ้าง
|
|
33,0038,002,ชื่อว่า ให้กล่าวโดย<B>อนุพยัญชนะ.</B>
|
|
33,0038,003,ปรับเป็นอาบัติมากน้อยตามประโยคที่สอนให้ว่าพร้อมกัน.
|
|
33,0038,004,<B>สิกขาบทที่ ๕ นอนในที่มุงบังอันเดียวกันกับอนุปสัมบัน.</B>
|
|
33,0038,005,๑. อนุปสัมบัน ในสิกขาบทนี้ หมายถึงผู้ชายที่ไม่ใช่ภิกษุ.
|
|
33,0038,006,๒. ห้องสหไสย คือ ห้องอันมีที่มุงที่บังอันเดียวกัน.
|
|
33,0038,007,๓. ถ้านอนร่วมกับอนุปสัมบัน ๓ คืนแล้ว คืนที่ ๔ พอตะวันตก
|
|
33,0038,008,แล้ว เหยียดกายลงนอนร่วมกัน แม้ขณะหนึ่ง ก็ต้องอาบัติปาจิตตีย์.
|
|
33,0038,009,<B>สิกขาบทที่ ๖ นอนในที่มุงที่บังอันเดียวกันกับผู้หญิง.</B>
|
|
33,0038,010,๑. มาตุคาม หมายเอาหญิงแม้เกิดในวันนั้น.
|
|
33,0038,011,๒. พอตะวันตก เหยียดนอนร่วมกัน ต้องอาบัติ.
|
|
33,0038,012,๓. นอนร่วมกับหญิงมนุษย์ ต้องปาจิตตีย์.
|
|
33,0038,013,"นอนร่วมกับบัณเฑาะก์, สัตว์ดิรัจฉานตัวเมีย ต้องทุกกฏ."
|
|
33,0038,014,<B>สิกขาบทที่ ๗ แสดงธรรมแก่ผู้หญิงเกิน ๖ คำ.</B>
|
|
33,0038,015,มูลเหตุว่า พระอุทายีกระซิบใกล้หูแม่ผัวบ้าง ใกล้หูสะใภ้บ้างแล้วไป
|
|
33,0038,016,"ต่อจากนั้น แม่ผัวกับลูกสะใภ้ทะเลาะกัน ต่างกล่าวหาว่าเป็นชู้กับพระ,"
|
|
33,0038,017,จึงทรงบัญญัติห้ามแสดงธรรม (หมายถึงพูด) แก่หญิง ต่อมาอนุญษต
|
|
33,0038,018,ให้มีบุรุษอยู่ด้วยแสดงได้. ต่อมาพระฉัพพัคคีย์ให้บุรุษผู้ไม่รู้เดียงสานั่งด้วย
|
|
33,0038,019,"แล้วแสดงเกิน ๖ คำ, จึงทรงบัญญัติห้ามแสดงธรรมแก่หญิงเกิน ๖ คำ"
|
|
33,0038,020,เว้นไว้แต่บุรุษผู้รู้เดียงสาอยู่ด้วย.
|
|
|