| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0001,001,ทุกะ หมวด ๒ | |
| 39,0001,002,อริยบุคคล ๒ | |
| 39,0001,003,<B>พระเสขะ</B> พระผู้ยังต้องศึกษา | |
| 39,0001,004,<B>พระอเสขะ</B> พระผู้ไม่ต้องศึกษา | |
| 39,0001,005,<B>พระอริยบุคคล</B> ได้แก่บุคคลผู้ประเสริฐสุดหรือสูงสุดซึ่งเป็นผลที่ | |
| 39,0001,006,เกิดขึ้นจากการประพฤติปฏิบัติให้สมบูรณ์ในศีล สมาธิและปัญญาที่สรุปรวม | |
| 39,0001,007,เป็นไตรสิกขา แต่การปฏิบัติในศีล สมาธิ และปัญญานั้น เนื่องจากบุคคลมี | |
| 39,0001,008,พื้นฐานในด้านต่าง ๆ ไม่เสมอกัน ผลที่เกิดขึ้นจากการประพฤติปฏิบัติจึง | |
| 39,0001,009,แตกต่างกันออกไป ท่านผู้ใดก็ตามที่เริ่มต้นด้วยการทำศีลให้สมบูรณ์สมาธิ | |
| 39,0001,010,พอประมาณ ปัญญาพอประมาณ ก็ได้ชื่อว่าเป็นพระอริยบุคคลแล้ว แต่ | |
| 39,0001,011,สุดยอดของพระอริยบุคคลคือ ท่านที่ทำให้สมบูรณ์ในเรื่องทั้งศีล สมาธิ | |
| 39,0001,012,และปัญญา ดังนั้นท่านจำแนกพระอริยบุคคลเอาไว้เป็น ๒ ระดับใหญ่ ๆ | |
| 39,0001,013,ด้วยกัน คือ | |
| 39,0001,014,<B>( ๑ ) พระเสขะ </B> พระผู้ยังต้องศึกษา ศึกษาในเรื่องอะไร ศึกษาในเรื่อง | |
| 39,0001,015,ของศีล ของสมาธิ ของปัญญา หรือในอริยมรรค มีองค์ ๘ ประการนั้นเอง | |
| 39,0001,016,เพราะว่ายังมีธรรมะซึ่งควรประพฤติปฏิบัติ แต่ท่านยังปฏิบัติได้ไม่สมบูรณ์ | |
| 39,0001,017,ยังมีกิเลสที่ท่านจะต้องละแต่ท่านยังละไม่ได้โดยสมบูรณ์ จึงจำเป็นที่จะต้อง | |
| 39,0001,018,ศึกษาต่อไป | |
| 39,0001,019,"<B>"" ศึกษา ""</B> ในความหมายนี้ จึงเน้นไปในเรื่องของการลงมือประพฤติ" | |
| 39,0001,020,ปฏิบัติ เพ่งพินิจพิจารณาตรวจสอบถึงสภาพจิตของตน ว่าสามารถกระทำ | |