| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0030,001,๒. ผู้เจริญวิปัสสนา จนเห็นไตรลักษณ์คือทุกข์ว่า ทนอยู่ไม่ได้ต้อง | |
| 39,0030,002,เปลี่ยนแปรไป หาปณิธิคือที่ตั้งไม่ได้ แล้วเพ่งทุกข์ต่อไป จนบรรลุมรรคผล | |
| 39,0030,003,มีนิพพานเป็นอารมณ์ เรียกว่า <B>อัปปณิหิตนิพพาน</B> | |
| 39,0030,004,๓. ท่านที่เจริญวิปัสสนาภาวนา จนเห็นไตรลักษณ์คืออนัตตาเห็น | |
| 39,0030,005,ความไม่ใช่ตัวตน บังคับไม่ได้เป็นความว่างเปล่า แล้วเพ่งอนัตตาต่อไป | |
| 39,0030,006,จนบรรลุมรรคผล มีนิพพานเป็นอารมณ์ เรียก <B>สุญญตนิพพาน</B> | |
| 39,0030,007,<B>นิพพาน</B> โดยสภาพคือเป็นสันติสุข ที่สงบจากกิเลสและขันธ์มี | |
| 39,0030,008,๒ ประเภท คือ สอุปาทิเสสนิพพาน และอนุปาทิเสสนิพพาน มีอาการเข้า | |
| 39,0030,009,ถึง ๓ คือ อนิมิตตนิพพาน อัปปณิหิตนิพพาน และ สุญญตนิพพาน ส่วนคุณ | |
| 39,0030,010,แห่งนิพพาน ท่านพรรณนาไว้เป็นจำนวน ๑๐๐ เช่น ดับทุกข์ พ้นจากราคะไม่ | |
| 39,0030,011,มีเศษเหลือ ดับภพไม่มีเศษเหลือ เป็นต้น. | |