|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0037,001,ปาพจน์ ๒
|
|
39,0037,002,<B>ธรรม</B> และ <B>วินัย</B>
|
|
39,0037,003,คำว่า <B>ปาพจน์</B> ได้แก่ พระพุทธศาสนา ที่อยู่ในฐานะเป็นองค์แทน
|
|
39,0037,004,พระผู้มีพระภาคเจ้า ดังที่ได้รับสั่งไว้ก่อนเสด็จดับขันธปรินิพพานว่า
|
|
39,0037,005,<I>ดูก่อนอานนท์ ธรรมและวินัยอันใดที่เราแสดงแล้ว บัญญัติ
|
|
39,0037,006,แล้วแก่เธอทั้งหลาย ธรรมและวินัยนั้นจะเป็นศาสดาของพวก
|
|
39,0037,007,เธอ เมื่อเราล่วงลับไปแล้ว</I>
|
|
39,0037,008,ดังนั้น ปาพจน์ ก็คือ องค์แทนพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่ปรากฏอยู่
|
|
39,0037,009,ในรูปของพระธรรมวินัย
|
|
39,0037,010,<B>ธรรมะ</B> เป็นเรื่องของคำสอนที่มุ่งขัดเกลาจริตอัธยาศัยของบุคคล
|
|
39,0037,011,ให้มีความประณีตขึ้นไป ดึงคนออกไปจากความทุกข์ ความเดือดร้อน จาก
|
|
39,0037,012,อำนาจของกิเลสต่าง ๆ เพื่อให้บุคคลได้ประสบความสุข ความสงบ ตาม
|
|
39,0037,013,สมควรแก่การประพฤติปฏิบัติของตน พระธรรม คือ คำสั่งสอนของพระผู้มี
|
|
39,0037,014,พระภาคเจ้า จึงเป็นข้อธรรมเป็นองค์ธรรมที่ทรงแสดงชี้แจงสั่งสอนไว้
|
|
39,0037,015,ในลักษณะที่เราพูดกันว่า
|
|
39,0037,016,<I>ชี้ทางบรรเทาทุกข์ ชี้สุขเกษมสานต์</I>
|
|
39,0037,017,<I>ชี้ทางพระนฤพาน อันพ้นโศกวิโยคภัย</I>
|
|
39,0037,018,โดยมีวัตถุประสงเพื่อ <I>กำจัดน้ำใจหยาบ สันดารบาปแห่งชายหญิง</I>
|
|
39,0037,019,<I>สัตว์โลกได้พึ่งพิง ละบาปบำเพ็ญบุญ</I>
|
|
|