|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
41,0031,001,ส่วนการแสวงหาผลในทางทุจริต และการกัดปลาชนไก่นี้ เป็น
|
|
41,0031,002,การกระทำลงไปทีเดียว ไม่ใช่เป็นความคิดอยู่ภายในใจ เหตุนี้จึง
|
|
41,0031,003,จัดเป็นวิตกไม่ได้ การกระทำอย่างนี้เป็นทุจริตและความเบียดเบียน
|
|
41,0031,004,ทีเดียว.
|
|
41,0031,005,๑๙/๘/๗๐
|
|
41,0031,006,ถ. จงแสดงให้เห็นว่า ราคะ โทสะ โมหะ เป็นไฟเผาลนสันดาน
|
|
41,0031,007,ได้อย่างไร ?
|
|
41,0031,008,ต. เป็นสภาพเผาลนสันดานได้ยิ่งกว่าไฟภายนอก ธรรมดาของ
|
|
41,0031,009,ไฟภายนอก ลวกลนอวัยวะส่วนใด ย่อมทำให้อวัยวะส่วนนั้น ถึงซึ่ง
|
|
41,0031,010,อันตรายไป แต่ส่วนราคะ โทสะ โมหะ เกิดขึ้นย่อมเผาลนสันดาน
|
|
41,0031,011,ให้เร่าร้อนทั่วสรรพางค์กาย. ราคะ คือความกำหนัด เมื่อเกิดขึ้น
|
|
41,0031,012,ย่อมทำจิตให้เศร้าหมอง เมื่อนึกคิดอะไรก็เป็นไปตามอำนาจของ
|
|
41,0031,013,กาม เมื่อกามแรงกล้าขึ้น ย่อมใช้ความนึกคิดมากขึ้น จนถึงกับ
|
|
41,0031,014,ไม่เป็นอันเกิดอันนอน ร่างกายทนไม่ไหวก็ต้องซูบผอม เป็นทาง
|
|
41,0031,015,แห่งความทุกข์อย่างยิ่ง. โทสะ เมื่อเกิดขึ้นย่อมทำจิตใจให้ขุ่นมัว
|
|
41,0031,016,เร่าร้อนกลัดกลุ้มอยู่ในจิต เมื่อแรงกล้าขึ้นก็แสดงออกมาภายนอกให้
|
|
41,0031,017,ปรากฏ มีหน้าสยิ้วคิ้วขมวด ในที่สุดก็ถึงกับเบียดเบียนประหัต
|
|
41,0031,018,ประหารกัน เป็นทางให้เกิดทุกข์แก่ร่างกายอย่างยิ่ง. โมหะ เมื่อเกิด
|
|
41,0031,019,ขึ้นครอบงำ เป็นทำให้ไม่รู้จักผิดไม่รู้จักถูก เมื่อทำ ก็ทำไปด้วย
|
|
41,0031,020,อำนาจของโมหะ ทำให้ไม่รู้จักทางที่จะปลดเปลื้องให้พ้นไปจากความ
|
|
41,0031,021,ทุกข์ได้. ราคะ โทสะ โมหะ เป็นไฟเผาลนสันดานให้เร่าร้อนด้วยอาการ
|
|
|