| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0002,001,ต. สังฆกรรมที่กำหนดภิกษุ เช่นปาฏิโมกข์ ต้องการสงฆ์ | |
| 42,0002,002,จตุวรรค อุปสมบทในปัจจันตชนบท ปวารณา กฐิน ต้องการ | |
| 42,0002,003,สงฆ์ ปัญจวรรค อุปสมบทในมัธยมประเทศ ต้องการสงฆ์ ทสวรรค | |
| 42,0002,004,อัพภานกรรม ต้องการสงฆ์ วีสติวรรค. น้อยกว่ากำหนดไม่ได้ มาก | |
| 42,0002,005,กว่ากำหนดได้. | |
| 42,0002,006,๒๔๖๔ | |
| 42,0002,007,ถ. การอุปสมบทในยุคต้นแห่งพุทธกาล พระศาสดาทรงเอง | |
| 42,0002,008,และทรงอนุญาตให้พระสาวกทำเป็นการสะดวกดี ครั้นต่อมาทรงเห็น | |
| 42,0002,009,อำนาจประโยชน์อย่างไร จึงทรงเลิกเสียแล้วทรงอนุญาตการอุปสมบท | |
| 42,0002,010,ด้วยญัตติจตุตถกรรม ต้องเกี่ยวด้วยสงฆ์ด้วย เป็นการลำบากหรือหยุม | |
| 42,0002,011,หยิมมิใช่หรือ ? | |
| 42,0002,012,ต. เอหิภิกขุอุปสัมปทา และ ติสรณคมนูปสัมปทา สำเร็จด้วย | |
| 42,0002,013,บุคคล เป็นการเหมาะและสะดวกดีเฉพาะในครั้งนั้น ครั้นต่อมาพระ | |
| 42,0002,014,ศาสนาแพร่หลายมีผู้พอใจในการอุปสมบทมากขึ้น การอุปสมบทจึง | |
| 42,0002,015,เป็นกิจอันสำคัญยิ่งขึ้น เพราะหมู่ภิกษุเป็นผู้รักษาพระศาสนาให้ถาวร | |
| 42,0002,016,ยืนนาน การอุปสมบทจึงต้องอาศัยความเห็นและความยินยอมของ | |
| 42,0002,017,ภิกษุมากที่รวมกันเป็นสงฆ์ ถ้าหากจะให้อำนาจแก่บุคคลอาจผิดพลาด | |
| 42,0002,018,ได้บางคราว และเป็นการไม่พร้อมเพรียงกันทีเดียว พระศาสดา | |
| 42,0002,019,จึงได้ทรงเลิกอำนาจของบุคคลในการอุปสมบท แล้วทรงอนุญาตการ | |
| 42,0002,020,อุปสมบทด้วยญัตติจตุตถกรรม และตั้งแต่นั้น การอุปสมบทที่สำเร็จ | |
| 42,0002,021,ด้วยพระองค์เองก็ทรงเลิกเสียเหมือนกัน. | |