dhamma-scholar-book / 42 /420004.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.83 kB
Book,Page,LineNumber,Text
42,0004,001,นั้น ทำไปโดยไม่รู้ก็แล้วไป แต่ถ้ารู้ขึ้นในภายหลัง จะต้องจัดการ
42,0004,002,แก้ไขหรือปฏิบัติอย่างไร ?
42,0004,003,ต. ถ้าอายุยังไม่ครบ ๒๐ ปี ต้องญัตติเสียใหม่ในเมื่ออายุครบ
42,0004,004,นอกนั้นไม่ต้องแก้ไขอย่างไร ในระหว่างที่ยังไม่ได้ทำกรรม เป็น
42,0004,005,แต่ต้องออกเสียจากหมู่ นี่เป็นการชอบด้วยพระวินัย.
42,0004,006,๙/๙/๒๔๖๗
42,0004,007,ถ. การให้อุปสมบททำพอเป็นพิธี ผู้บวชก็เป็นอุปสัมบันภิกษุ
42,0004,008,หรือจะต้องให้ถูกพระวินัยบัญญัติด้วย ผู้บวชจึงจะเป็นภิกษุภาวะโดย
42,0004,009,ชอบ ?
42,0004,010,ต. การให้อุปสมบทต้องทำให้ถูกพระวินัยบัญญัติ ผู้บวชจึงจะ
42,0004,011,เป็นภิกษุภาวะโดยชอบ ไม่ใช่ทำพอเป็นพิธี.
42,0004,012,ราชกวี
42,0004,013,ถ. สมเด็จพระบรมศาสดาทรงบัญญัติการอุปสมบทว่า ต้อง
42,0004,014,พร้อมด้วยสมบัติ ๕ นั้น<SUP>๑</SUP> ด้วยมีพระพุทธประสงค์อย่างไร ? จงแสดง
42,0004,015,โทษแห่งวิบัติที่ ๑ และที่ ๕ มาด้วย.
42,0004,016,ต. สมเด็จพระบรมศาสดา มีพระพุทธประสงค์จะให้พวกภิกษุ
42,0004,017,เป็นหมู่ที่สมบูรณ์ด้วยคุณสมบัติอันน่าเลื่อมใส สามารถปฏิบัติธรรมวินัย
42,0004,018,สืบอายุพระศาสนา เพื่อสำเร็จประโยชน์แก่โลกตลอดกาลนาน. โทษ
42,0004,019,แห่งวัตถุวิบัติที่ ๑ นั้น พึงเห็นชายอายุยังไม่ถึง ๒๐ ปีหรือกว่า ๒๐ ปี