| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0023,001,ถ. การเสพเมถุนไม่ดีอย่างไร พระพุทธเจ้าจึงปรับผู้เสพให้ขาด | |
| 42,0023,002,จากความเป็นภิกษุ ? | |
| 42,0023,003,ต. ไม่ดีดังนี้ หีโน เป็นของเลว คมฺโม เป็นเหตุให้ตั้งบ้านเรือน | |
| 42,0023,004,โปถุชฺชนิโก เป็นของปุถุชนคนหนาด้วยกิเลส อนริโย ไม่เป็นของ | |
| 42,0023,005,พระอริยเจ้า อนตฺถสญฺหิโต ประกอบด้วยอนัตถะความพินาศ ไม่ดี | |
| 42,0023,006,อย่างนี้พระองค์จึงปรับผู้เสพเมถุนให้มีโทษถึงปาราชิก. | |
| 42,0023,007,ราชกวี | |
| 42,0023,008,ถ. ทรัพย์ที่เป็นสังหาริมะและอสังหาริมะอันจัดเป็นอวหารนั้น มี | |
| 42,0023,009,อาการต่างกันอย่างไร ? การฉ้อจัดเป็นอวหารในทรัพย์ ๒ ประเภทนั้น | |
| 42,0023,010,ได้หรือไม่ ? จงอธิบาย. | |
| 42,0023,011,ต. ทรัพย์ที่เป็นสังหาริมะ กำหนดว่าเป็นอวหารด้วยทำให้ | |
| 42,0023,012,เคลื่อนจากฐาน ที่เป็นอสังหาริมะ กำหนดว่าเป็นอวหารด้วยขาด | |
| 42,0023,013,กรรมสิทธิ์แห่งเจ้าของ. การฉ้อเป็นอวหารในทรัพย์เป็นอสังหาริมะ | |
| 42,0023,014,ประเภทเดียว แต่คงต้องอาบัติด้วยขาดกรรมสิทธิ์แห่งเจ้าของ แม้ใน | |
| 42,0023,015,ทรัพย์ที่เป็นสังหาริมะ เช่นภิกษุรับฝากของ มีไถยจิตคิดเอาเสีย ครั้น | |
| 42,0023,016,เจ้าของมาขอคืน กล่าวปฏิเสธว่าไม่ได้รับไว้ หรือว่าได้ให้คืนแล้วก็ | |
| 42,0023,017,ตาม ดังนี้ต้องอาบัติด้วยขาดกรรมสิทธิ์ เรียกว่าฉ้อ. | |
| 42,0023,018,๒๔๘๑ | |
| 42,0023,019,ถ. อทินนาทานเป็นอาการที่ต่ำทราม เพราะเป็นกิริยาของพวก | |
| 42,0023,020,โจร หากมีภิกษุอุตตริประพฤติเข้า อย่างดีก็คงได้รับสมญาว่าคุณโจร | |
| 42,0023,021,ว่าโดยเฉพาะที่มีในสิกขาบทบัญญัติ ท่านหมายความกว้างแคบเพียง | |