|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
43,0008,001,เหล่านั้นเฉพาะที่มีนามปรากฏในบาลี.
|
|
43,0008,002,ต. เมื่อทรงแสดงธรรมสั่งสอนพระยสะกับสหายอีก ๕๔ คน จน
|
|
43,0008,003,บรรลุภูมิพระอรหัตแล้ว. พระสาวกที่ทรงส่งไปประกาศพระศาสนา
|
|
43,0008,004,คราวแรกมีจำนวน ๖๐ รูป คือ พระอัญญาโกณฑัญญะ พระวัปปะ
|
|
43,0008,005,พระภัททิยะ พระมหานามะ พระอัสสชิ พระยสะ พระวิมละ
|
|
43,0008,006,พระสุพาหุ พระปุณณชิ พระควัมปติ กับพระอรหันต์ซึ่งเคย
|
|
43,0008,007,เป็นสหายของพระยสะอีก ๕๐ รวมเป็น ๖๐ รูปพอดี.
|
|
43,0008,008,๒๔๘๐
|
|
43,0008,009,ถ. การศึกษาพุทธประวัติ ทราบแล้วว่า จำเป็นโดยฐานะของ
|
|
43,0008,010,พระองค์เป็นพระศาสดา เจ้าของพระศาสนา ส่วนอนุพุทธประวัติ
|
|
43,0008,011,จำเป็นอย่างไรด้วยหรือ จึงต้องศึกษา คงไม่ใช่เพราะเป็นหลักสูตร
|
|
43,0008,012,ของนักธรรมชั้นมัชฌิมภูมิเท่านั้นกระมัง ? ขอความเห็น.
|
|
43,0008,013,ต. จริง การที่ต้องศึกษาอนุพุทธประวัติ ไม่ใช่เพราะเป็น
|
|
43,0008,014,หลักสูตรของนักธรรมชั้นมัชฌิมภูมิเท่านั้น นี้เป็นขีดขั้นวิชาส่วนหนึ่ง
|
|
43,0008,015,ของนักธรรม ผลที่มุ่งหมายให้ศึกษา ก็เพราะพระสงฆ์จัดว่าเป็น
|
|
43,0008,016,รัตนะประการหนึ่งในรัตนะ ๓ เหตุวาแม้พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้และ
|
|
43,0008,017,ทรงแสดงธรรม แต่เมื่อขาดผู้รู้ธรรมและรับปฏิบัติ ความตรัสรู้
|
|
43,0008,018,ของพระพุทธเจ้าก็ไม่สำเร็จประโยชน์ พระสงฆ์สาวกนั้น เป็น
|
|
43,0008,019,กำลังใหญ่ของพระศาสดาในการช่วยประกาศพระธรรม ประดิษฐาน
|
|
43,0008,020,พระศาสนาขึ้นเพื่อประโยชน์สุขแก่ชนเป็นอันมาก ตลอดจนถึงชั้นผู้
|
|
43,0008,021,เกิดในภายหลัง นับว่าเป็นบุรพการีรองพระศาสดาลงมาของพุทธ-
|
|
|