|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
43,0011,001,ความดังกล่าวแล้ว.
|
|
43,0011,002,๒๔๖๓-๒๔๖๗
|
|
43,0011,003,ถ. ท่านมีความรู้เห็นอย่างไรก่อน จึงนับว่าเป็นปฐมอริย-
|
|
43,0011,004,สาวก ? ท่านได้รับเกียรติเป็นพิเศษเพราะเหตุนี้อย่างไรบ้าง ?
|
|
43,0011,005,ต. ท่านมีความเห็นดังนี้ สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดเป็นธรรมดา
|
|
43,0011,006,สิ่งนั้นทั้งหมดมีความดับเป็นธรรมดา เมื่อท่านรู้เห็นดังนั้น พระบรม-
|
|
43,0011,007,"ศาสดาทรงเปล่งพระอุทานว่า <B>""อญฺาสิ วต โภ โกณฺฑฺโ"
|
|
43,0011,008,"อฺาสิ วต โภ โกณฺฑญฺโ""</B> แปลว่า โกณฑัญญะได้รู้แล้ว"
|
|
43,0011,009,หนอ ๆ แต่นั้นมาท่านก็มีนามว่า อัญญาโกณฑัญญะ นี้เป็นเกียรติ
|
|
43,0011,010,พิเศษสำหรับท่านผู้เป็นปฐมอริยสาวก.
|
|
43,0011,011,๒๔๖๓
|
|
43,0011,012,ถ. พระอัญญาโกณฑัญญะ ปรากฏว่าท่านได้ทำนายพระ
|
|
43,0011,013,ลักษณะแห่งพระพุทธเจ้ายืนยันโดยส่วนเดียวว่า จักตรัสเป็นศาสดา
|
|
43,0011,014,เอาในโลก จึงได้ออกบวชติดสอยห้อยตามเสด็จ ครั้นเมื่อพระองค์
|
|
43,0011,015,ทรงเลิกทำทุกรกิริยาแล้ว ก็น่าจะอยู่อุปัฏฐากต่อไปมิใช่หรือ ไฉน
|
|
43,0011,016,จึงได้ละทิ้งพระองค์ไปเสียเล่า ? หรือท่านจะเห็นว่าผิดตำรากระมัง
|
|
43,0011,017,จึงหมดหวัง ?
|
|
43,0011,018,ต. ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น แต่เพราะชั้นเดิมความเชื่อของท่าน
|
|
43,0011,019,หนักไปตามตำราจริง ๆ จึงได้ออกบวชตาม แต่ครั้นคอยเฝ้าดูอยู่
|
|
43,0011,020,เป็นนาน ประมาณ ๖ ปี ก็ไม่เห็นพระองค์สำเร็จ ความเชื่อตามตำรา
|
|
43,0011,021,ของท่าน เข้าใจว่าค่อยจางลง หรือคงเห็นว่าผิดตำราก็เป็นได้ ท่าน
|
|
|