| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 49,0031,001,<B>วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ</B> | |
| 49,0031,002,คนล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร ฯ | |
| 49,0031,003,ความเพียรในกระทู้นี้ท่านหมายเอาความเพียรชอบ ซึ่งเรียกกันว่า | |
| 49,0031,004,สัมมาวายามะ ความเพียรนี้แหละ เป็นบันไดแห่งความผาสุกของมนุษย์ | |
| 49,0031,005,เพราะการกระทำอะไรทุกอย่าง หากไร้วิริยธรรมเสียแล้ว จักหวังผลอัน | |
| 49,0031,006,ไพบูลมิได้เลย จึงเป็นการจำเป็นที่ผู้หวังผลคือความผาสุก จัดต้องใช้ความ | |
| 49,0031,007,เพียรเป็นฐานะที่ตั้งแห่งการประกอบกิจทุกประเภท แม้ในการประกอบ | |
| 49,0031,008,กิจเครื่องเลี้ยงชีวิต ก็ต้องใช้ความเพียร เป็นกำลังสำคัญ ความเพียรใน | |
| 49,0031,009,อันประกอบกิจธุระนั้นมีมาก ยากที่จะกล่าวให้สิ้นสุดได้ แล้วแต่คนเรา | |
| 49,0031,010,จะมีหน้าที่ ๆ ตนจะประกอบชนิดใด ก็พึงใช้ความเพียรในหน้าที่ ๆ ตน | |
| 49,0031,011,ประกอบชนิดนั้น แต่เมื่อเราจะรวมกล่าวแล้วก็มีอยู่ ๒ ประการ คือเพียร | |
| 49,0031,012,เพื่อละความชั่วประพฤติความดีอย่าง ๑ เพียรเพื่อรักษาความดีนั้นไว้ให้ | |
| 49,0031,013,เจริญโดยลำดับและกีดกันความชั่วมิให้เกิดขึ้นอย่าง ๑ ฉะนั้น ธรรม | |
| 49,0031,014,กล่าวคือความเพียรนี้จึงเป็นคุณเกื้อกูลแก่ชีวิตของเรายิ่งนัก มนุษย์เราจะ | |
| 49,0031,015,ประสบความสุขความเจริญได้ ก็เพราะอาศัยความเพียรเป็นที่ตั้ง ถ้าขาด | |
| 49,0031,016,ความเพียรเสียแล้ว ย่อมมีได้รับผลดังนั้น และมิใช่ว่าความเพียรนี้ จะ | |
| 49,0031,017,ทำให้มนุษย์ตัวเราก้าวหน้าขึ้นสู่บันไดแห่งความสุขเฉพาะผู้เดียวก็หามิได้ | |
| 49,0031,018,ยังทำโลกหรือประเทศชาติของตนให้เจริญอีกด้วย พึงเห็นว่าท่านพระโมค- | |
| 49,0031,019,คัลลานะเป็นตัวอย่าง แม้ท่านจะได้รับความง่วงโงกอ่อนเพลียอันเกิดจาก | |
| 49,0031,020,บำเพ็ญข้อปฏิบัติอย่างแรงกล้าก็จริง แต่ถึงกระนั้น ท่านก็ยังดำเนินวิริยะ | |
| 49,0031,021,ต่อไปโดยมิท้อถอยจนได้บรรลุเป็นพระอรหันต์. ทั้งนี้ก็เพราะความเพียร | |