|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
01,0008,001,๙. ภิกษุทำการซื้อขายด้วยรูปิยะ คือของที่เขาใช้เป็นทองและเงิน
|
|
01,0008,002,ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
01,0008,003,๑๐. ภิกษุแลกเปลี่ยนสิ่งของกับคฤหัสถ์ ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
01,0008,004,ปัตตวรรคที่ ๓
|
|
01,0008,005,๑. บาตรนอกจากบาตรอธิษฐานเรียกอติเรกบาตร อติเรกบาตร
|
|
01,0008,006,นั้น ภิกษุเก็บไว้ได้เพียง ๑๐ วันเป็นอย่างยิ่ง ถ้าให้ล่วง ๑๐ วันไป ต้อง
|
|
01,0008,007,นิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
01,0008,008,๒. ภิกษุมีบาตรร้าวยังไม่ถึง ๑๐ นิ้ว ขอบาตรใหม่แต่คฤหัสถ์
|
|
01,0008,009,ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา ได้มา ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
01,0008,010,๓. ภิกษุรับประเคนเภสัชทั้ง ๕ คือ เนยใส เนยข้น น้ำมัน
|
|
01,0008,011,น้ำผึ้ง น้ำอ้อย แล้วเก็บไว้ฉันได้เพียง ๗ วันเป็นอย่างยิ่ง ถ้าให้ล่วง
|
|
01,0008,012,๗ วันไป ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
01,0008,013,๔. เมื่อฤดูร้อนยังเหลืออยู่อีกเดือนหนึ่ง คือตั้งแต่แรมค่ำหนึ่ง
|
|
01,0008,014,เดือน ๗ จึงแสวงหาผาอาบน้ำฝนได้ เมื่อฤดูร้อนเหลืออยู่อีกกึ่งเดือน
|
|
01,0008,015,คือตั้งแต่ขึ้นค่ำหนึ่งเดือน ๘ จึงทำนุ่งได้ ถ้าแสวงหาหรือทำนุ่งให้ล้ำกว่า
|
|
01,0008,016,กำหนดนั้นเข้ามา ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
01,0008,017,๕. ภิกษุให้จีวรแก่ภิกษุอื่นแล้ว โกรธ ชิงเอาคืนมาเองก็ดี ใช้
|
|
01,0008,018,ให้ผู้อื่นชิงเอามาก็ดี ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
01,0008,019,๖. ภิกษุขอด้ายแต่คฤหัสถ์ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา เอามาให้
|
|
01,0008,020,ช่างหูกทอเป็นจีวร ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
|
|
|