|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
02,0044,001,๒๖๖. ตถตฺตานํ นิเวเสยฺย ยถา ภูริ ปวฑฺฒติ.
|
|
02,0044,002,ปัญญาย่อมเจริญด้วยประการใด ควรตั้งตนไว้ด้วย
|
|
02,0044,003,ประการนั้น.
|
|
02,0044,004,ขุ. ธ. ๒๕/๕๒.
|
|
02,0044,005,๒๖๗. ปญฺํ นปฺปมชฺเชยฺย.
|
|
02,0044,006,ไม่ควรประมาทปัญญา.
|
|
02,0044,007,ม. อุป. ๑๔/๔๓๖.
|
|
02,0044,008,๑๔. ปมาทวรรค คือ หมวดประมาท
|
|
02,0044,009,๒๖๘. ปมาโท มจฺจุโน ปทํ.
|
|
02,0044,010,ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย.
|
|
02,0044,011,ขุ. ธ. ๒๕/๑๘. ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/๕๒๔.
|
|
02,0044,012,๒๖๙. ปมาโท รกฺขโต มลํ.
|
|
02,0044,013,ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา.
|
|
02,0044,014,องฺ. อฏฺก. ๒๓/๑๙๘. ขุ. ธ. ๒๕/๔๗.
|
|
02,0044,015,๒๗๐. ปมาโท ครหิโต สทา.
|
|
02,0044,016,ความประมาท บัณฑิตติเตียนทุกเมื่อ.
|
|
02,0044,017,ขุ. ธ. ๒๕/๑๙.
|
|
|