| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 04,0010,001,ทรงอนุญาตเสนาสนะ | |
| 04,0010,002,ในคราวเสด็จกรุงราชคฤห์ครั้งแรก พระเจ้าพิมพิสารทรงถวาย | |
| 04,0010,003,"เวฬุวนาราม<SUP>๑</SUP>เป็นที่ประทับพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์, เวฬุวนารามนั้น เข้าใจ" | |
| 04,0010,004,ว่าเป็นสวนหลวงคงมีเรือนโรง เช่นตำหนักเป็นที่ประทับ ศาลาเป็นที่พัก | |
| 04,0010,005,้ข้าราชการ เรือนสำหรับคนอยู่เฝ้า. การที่ทรงถวายนั้น ดูเหมือนกับ | |
| 04,0010,006,ทรงยกไว้ให้เป็นที่พักของพระสงฆ์. ในเวลาที่พระสงฆ์จาริกไปอื่นการ | |
| 04,0010,007,ูดูแลรักษาเป็นธุระของเจ้าหน้าที่ไม่ใช่เป็นสังฆารามาอันพระสงฆ์จะต้อง | |
| 04,0010,008,"อยู่เฝ้าประจำเหมือนในทุกวันนี้, สิทธิในฐานที่น่าจะตกอยู่แก่เจ้าของ," | |
| 04,0010,009,ในที่อื่นกล่าวความชัดว่า ชาวบ้านไล่ภิกษุเจ้าอาวาสผู้ก้าวร้าวเสียก็มี. | |
| 04,0010,010,"พระศาสดาและพระสาวกเข้าไปอยู่ ดูนาจะอยู่ในเรือนโรงเหล่านั้น," | |
| 04,0010,011,แต่ในเสนาสนขันธกะ<SUP>๒</SUP>กล่าวว่า ครั้งพระศาสดายังไม่ได้ทรงอนุญาต | |
| 04,0010,012,"เสนาสนะ, ภิกษุทั้งหลายย่อมอยู่ ณ ที่นั้น ๆ ในป่าบ้าง ที่โคนไม้บ้าง" | |
| 04,0010,013,ที่แจ้งบ้าง ลอมฟางบ้าง. วันหนึ่งราชคหกเศรษฐีไปอุทยานแต่เช้า | |
| 04,0010,014,ได้เห็นภิกษุเหล่านั้นกำลังออกมาจากสถานนั้น ๆ มีอาการก้าวหน้า | |
| 04,0010,015,ถอยหลังแลเหลียว คู้แขนเหยียดแขน น่าเลื่อมใส มีจักษุทอด | |
| 04,0010,016,"ถึงพร้อมด้วยอิริยาบถ,เศรษฐีได้เห็นแล้วเสื่อมใส ถามภิกษุเหล่านั้น" | |