| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 04,0018,001,ปฏิคาหก ย่อมได้ความอิ่มใจ รู้สึกเหมือนท่านได้รับส่วนกุศลที่อุทิศ | |
| 04,0018,002,ึถึง โดยที่สุดได้โภชนะที่ท่านชอบบริโภค นึกถึงท่านส่งไปถวายพระฉัน | |
| 04,0018,003,ย่อมรู้สึกเหมือนท่านได้บริโภค. ส่วนปฏิคาหกผู้ได้รับทักษิณา ย่อม | |
| 04,0018,004,รู้สึกเหมือนได้รับของอันท่านให้ คนอื่นผู้อนุโมทนาย่อมรู้สึกว่าเป็น | |
| 04,0018,005,เกียรติแก่ท่านเพียงไร. ความสำเร็จแห่งผลแก่ท่านโดยฐานะอย่างนี้เอง | |
| 04,0018,006,ย่อมชักนำให้คนยังทำทักษิณานุประทานอยู่จนบัดนี้ ในเมื่อความเชื่อ | |
| 04,0018,007,ว่าไทยธรรมที่บริจาคได้ถึงท่าน ดุจฝากของจากประเทศนี้ไปให้ญาติ | |
| 04,0018,008,ผู้ไปอยู่ในประเทศอื่น เสื่อมไปแล้ว. | |
| 04,0018,009,แต่อย่างไรพวกพุทธศาสนิกจึงเข้าใจเปตศัพท์นี้ว่าผีเปรต. ศัพท์ว่า | |
| 04,0018,010,ปฺรตะ นี้เป็นภาษาสันสกฤตตรงกับศัพท์เปตในมคธภาษานั้นเอง แต่ | |
| 04,0018,011,หมายเอาเฉพาะผู้ตาย ไม่ได้หมายถึงบุรพบิดร เขามีศัพท์ที่เรียกบุรพ- | |
| 04,0018,012,"บิดรต่างหากว่า ""ปิตฺฤ"" พหุวจนะเป็น ""ปิตระ."" พวกพราหมณ์" | |
| 04,0018,013,ย่อมเชื่อว่า คนตายแล้วย่อมไปเกิดในคตินั้น ๆ แต่ด้วยความรักและ | |
| 04,0018,014,ความนับถือบุรพบิดรของตน จึงสำคัญเห็นอีกส่วนหนึ่งว่า ยังทรงอยู่ | |
| 04,0018,015,ด้วยเป็นอทิสสมานกาย คือแลไม่เห็นตัว มีถิ่นเป็นที่อยู่เรียกปิตฺฤโลกะ | |
| 04,0018,016,ความรู้สึกอย่างนี้ พวกเราก็ได้มาจากเขา แต่เราเข้าใจว่าอยู่บ้านเรือน | |
| 04,0018,017,"เดิม ได้แก่ฝีเรือน เข้าใจเป็นจำพวกฝีเรือนอยู่ข้างใกล้, แต่เราเข้าใจ" | |
| 04,0018,018,ว่าผีพวกนี้อดโซ รูปร่างไม่สมประกอบ เป็นสัตว์ทั้งน่ากลัวทั้งน่าสงสาร. | |
| 04,0018,019,ข้าพเจ้าเข้าใจว่า จงใจเหยียดบุรพบิดรของพวกพราหมณ์ให้เป็น | |
| 04,0018,020,ผีชนิดนี้ โดยอาการเย้ยหยันอย่างเดียวดับพวกเขาเหยียดพวกเราก็มี. | |