| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0023,001,"แล้ว บรรลุถึงสาลวันอันเป็นที่แวะพักแล้ว ตรัสสั่งพระอานนท์ว่า ""ดู" | |
| 05,0023,002,ก่อนอานนท์ ท่านจงแต่งตั้งปูลาดซึ่งเตียงให้มีเบื้องศีรษะ ณ ทิศอุดร | |
| 05,0023,003,ณ ระหว่างแห่งไม้รังทั้งคู่ เราเป็นผู้เหน็ดเหนื่อยนัก จักนอนระงับความ | |
| 05,0023,004,"ลำบาก."" พระอานนทเถรเจ้ารับพุทธาณัติโดยเคารพแล้ว ก็แต่ง " | |
| 05,0023,005,ตั้งปุลาดซึ่งเตียงพระแท่นปรินิพพานไสยา ณ ระหว่างแห่งสาลพฤกษ์ | |
| 05,0023,006,ทั้งคู่ ผันที่สูงเบื้องพระเศียร ณ ทิศอุดร. สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 05,0023,007,ทรงสำเร็จซึ่งสีหไสยาโดยข้างเบื้องขวา ตั้งพระบาทเลื่อมด้วยพระ | |
| 05,0023,008,บาท มีสติสัมปชัญญะ แต่มิได้มีอุฏฐานสัญญามนสิการ เพราะเหตุ | |
| 05,0023,009,เป็นไสยาอวสาน เรียกว่าอนุฏฐานไสยา. | |
| 05,0023,010,ทรงปรารภสักการบูชา | |
| 05,0023,011,[ทรงประกอบพุทธบริษัทในสัมมาปฏิบัติ] | |
| 05,0023,012,สมัยนี้ ต้นรังทั้งคู่ก็เผล็ดดอกในอันมิใช่ฤดูกาล เบิกบานโดยรอบ | |
| 05,0023,013,พฤกษมณฑล ตั้งแต่มูลรากเบื้องต้นตลอดยอด ก็ดาดาษด้วย | |
| 05,0023,014,ดอกเป็นอันเดียว ล้วนเบิกบาน ควรเป็นอัศจรรย์ และดอกสาลพฤกษ์ | |
| 05,0023,015,ทั้งหลายนั้น หล่นลงยังพระสรีระ เพื่อจะบูชาพระตถาคตเจ้า. ทั้งดอก | |
| 05,0023,016,มณฑารพเป็นของทิพย์มีในเมืองสวรรค์ และจุรณ์แห่งจันทน์ | |
| 05,0023,017,สุคนธชาติของทิพย์ ก็ตกลงจากอากาศ ยังสรีระแห่งพระตถาคตเจ้า | |
| 05,0023,018,ทั้งดนตรีทิพย์เทพเจ้าก็บันลือประโคมในอากาศ ทั้งสังคีตเสียงขับ | |
| 05,0023,019,ของทิพย์ก็เป็นไปในอากาศ เป็นมหานฤนาทโกลาหล เพื่อจะบูชา | |