| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 07,0025,001,อภิสัมโพธิกถา กัณฑ์ที่ ๒ | |
| 07,0025,002,กล่าวความจำเดิมแต่พระมหาบุรุษเสด็จออกบรรพชา เสด็จอยู่ | |
| 07,0025,003,ศึกษา ณ สำนักอาฬารดาบสและอุทกดาบส ทราบลัทธิแล้วไม่พอ | |
| 07,0025,004,พระหฤทัย ทรงเสาะหาสันติวรบทตามลำพังพระองค์ เสด็จไปทรงตั้ง | |
| 07,0025,005,ความเพียร ณ อุรุเวลาประเทศเสนานิคม มีอุปมา ๓ ข้อมาปฏิภาณแก่ | |
| 07,0025,006,พระองค์ให้ลงสันนิษฐานว่า ความพอใจในกามเป็นเหตุขัดขวางแก่ | |
| 07,0025,007,ความตรัสรู้ จึงทรงบำเพ็ญทุกรกิริยา เพื่อกันจิตมีให้หมกมุ่มในกาม | |
| 07,0025,008,ได้เสวยความลำบากเป็นอย่างยิ่งก็ไม่สามารถจะตรัสรู้ จึงทรงเลิก | |
| 07,0025,009,ทุกรกิริยานั้นเสีย บำเพ็ญเพียรในทางสมาธิและวิปัสสนา ก็ได้ตรัสรู้ | |
| 07,0025,010,พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรง | |
| 07,0025,011,พระคุณสมบัติตามพุทธภูมิ. | |