| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 07,0050,001,อุดมนี้ พระองค์ได้บรรลุถึงด้วยประการดังนี้แล้ว กุลบุตรทั้งหลายผู้ | |
| 07,0050,002,ปรารถนาประโยชน์อย่างยิ่ง ออกจากเรือนแล้วบรรพชาโดยชอบ เพื่อ | |
| 07,0050,003,ประโยชน์แก่คุณวิเศษอริยผลอันกระทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้น อันใด | |
| 07,0050,004,สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อได้บรรลุอาสวักขยญาณวิชชาคำรบ ๓ แล้ว | |
| 07,0050,005,กระทำให้แจ้งโดยลำพังพระองค์ ในทิฏฐธรรมด้วยปัญญายิ่ง ซึ่งคุณ | |
| 07,0050,006,พิเศษอริยผลนั้น อันเป็นเจโตวิมุตติเพราะวิราชปราศย้อมไปแห่งราคะ | |
| 07,0050,007,เป็นปัญญาวิมุตติเพราะวิราชปราศย้อมไปแห่งอวิชชา ไม่มีอาสวะเพราะ | |
| 07,0050,008,สิ้นแห่งอาสวะทั้งหลาย เป็นผลที่สุดแห่งพรหมจรรย์ ไม่มีคุณอื่นจะยิ่ง | |
| 07,0050,009,กว่า พระองค์สำเร็จอริยผลนั้นแล้วและอยู่ พระองค์เป็นอนุตตรวิมุตติ | |
| 07,0050,010,ิวิมุตตบุคคล พ้นพิเศษแล้วด้วยวิมุตติเครื่องพ้นพิเศษอย่างประเสริฐ | |
| 07,0050,011,ไม่มีวิมุตติอื่นจะยิ่งลบล้นล่วงขึ้นไปกว่านี้แล้ว. ด้วยมาบรรลุอาสวักขย- | |
| 07,0050,012,ญาณวิชชาที่ ๓ อันนี้ เพราะความที่ตัณหาทั้งหลายสิ้นไปวิราชปราศย้อม | |
| 07,0050,013,ไป ดับไปโดยไม่เหลือ สละคือคลายไปด้วยประการทั้งปวง พระองค์ | |
| 07,0050,014,เป็นอุดมวิสุทธขันธสันดาน ตรัสรู้เฉพาะซึ่งอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ | |
| 07,0050,015,ปัญญาตรัสรู้ชอบโดยลำพังตน ไม่มีปัญญาอื่นจะยิ่งกว่า ให้สำเร็จประชุม | |
| 07,0050,016,แห่งพุทธคุณทั้งปวงในโลก กับทั้งเทพดามารพรหม หมู่สัตว์ ทั้งสมณะ | |
| 07,0050,017,และพราหมณ์ ทั้งเทพดามนุษย์ทั่วสากลสัตวนิกร. และพระอนุตรสัมมา- | |
| 07,0050,018,สัมโพธิญาณนั้น พระองค์ได้ตรัสรู้ด้วยพระองค์แล้ว จึงเป็น พุทฺโธ | |
| 07,0050,019,ภควา พระผู้ตรัสรู้แล้ว ตื่นแล้ว บานแล้ว ผู้มีภารคุณบุญสิริเครื่อง | |
| 07,0050,020,สมาคมคบหาแห่งเทพดามนุษย์ ถึงซึ่งเป็นผู้อุดมสูงสุดด้วยพระปรีชาญาณ | |
| 07,0050,021,และพระมหากรุณาคุณ สยัมภูเป็นไปโดยลำพังพระองค์ เกิดขึ้นเอง | |