| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 09,0032,001,สมาธิ ๓ | |
| 09,0032,002,สุญญตสมาธิ | |
| 09,0032,003,อนิมิตตสมาธิ | |
| 09,0032,004,อัปปณิหิตสมาธิ. | |
| 09,0032,005,องฺ. ติก. ๒๐/๓๘๕. | |
| 09,0032,006,อธิบาย: ศัพท์ว่า วิโมกข์ นั้นแปลว่า พ้น หมายความว่า | |
| 09,0032,007,พ้นจากกิเลส ได้แก่พระอรหัต. พระอรรถกถาจารย์แก้ว่า ชนิดที่ | |
| 09,0032,008,ได้ชื่อว่า สุญญตวิโมกข์นั้น เพราะว่างจากราคะ โทสะ โมหะ. ชนิดที่ | |
| 09,0032,009,ได้ชื่อว่า อนิมิตตวิโมกข์นั้น เพราะหาราคะ โทสะ โมหะ เป็น | |
| 09,0032,010,นิมิต คือเครื่องหมาย มิได้. ชนิดที่ได้ชื่อว่า อัปปณิหิตวิโมกข์นั้น | |
| 09,0032,011,เพราะหาราคะ โทสะ โมหะ เป็นปณิธิ คือที่ตั้ง มิได้. แก้อย่างนี้ | |
| 09,0032,012,ความยังไม่ต่างจากกันออกไป โดยความ ทั้ง ๓ ชนิดนั้นไม่สัมปยุต | |
| 09,0032,013,ด้วยราคะ โทสะ โมหะ จัดว่าเป็นประเภทเดียวกัน. ข้าพเจ้า | |
| 09,0032,014,เข้าในว่าทั้ง ๓ ชนิดนั้น คงมีลักษณะหรืออารมณ์ต่างกัน ไม่เช่นนั้น | |
| 09,0032,015,แยกประเภทไว้ทำอะไร เรียกว่าวิโมกข์เท่านั้นก็พอ. ความเห็นย่อ | |
| 09,0032,016,ของข้าพเจ้าว่า ได้แก่โลกุตตรธรรมสัมปยุตด้วยสมาบัติ มีอารมณ์ | |
| 09,0032,017,ชนิดนั้น ส่วนสมาธินั้น ได้แก่ตัวสมาบัติชนิดนั้น. จักออกมติ | |
| 09,0032,018,มากไปก็จักเป็นคาดคะเน ขอยุกติไว้เพียงเท่านี้.<SUP>*</SUP> | |