| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 09,0035,001,อธิบาย: ปฏิปทาที่ตั้งไว้เพื่อศึกษา คือฝึกหัดไตรทวารไปตาม | |
| 09,0035,002,ชื่อว่าสิกขา. ในเบื้องต้น ควรหัตปฏิบัติรักษามารยาทกายวาจาให้ | |
| 09,0035,003,เรียบร้อยปราศจากโทษสมควรแก่หมู่ก่อน นี้จัดเป็นสีลสิกขา. ใน | |
| 09,0035,004,ลำดับนั้น ควรหัตรักษาจิตให้อยู่ในอำนาจ อาจทำให้แน่แน่วควร | |
| 09,0035,005,แก่การงานในคราวต้องการ นี้จัดเป็นจิตตสิกขา. ในที่สุด ควรหัด | |
| 09,0035,006,ใช้ปัญญา ให้รอบรู้สภาวธรรมอันเป็นไปด้วยความเป็นเหตุและผลแห่ง | |
| 09,0035,007,กันและกัน จัดเป็นปัญญาสิกขา. เพ่งธรรมอันอุกฤษฏ์ เรียกว่า | |
| 09,0035,008,อธิสีลสิกขา อธิจิตตสิกขา อธิปัญญาสิกขา. | |
| 09,0035,009,โสดาบัน ๓ | |
| 09,0035,010,เอกพีชี โกลังโกละ สัตตักขัตตุปรมะ. | |
| 09,0035,011,องฺ. ทสก. ๒๔/๑๒๙. | |
| 09,0035,012,อธิบาย: พระอริยบุคคลผู้ได้บรรลุอริยผลทีแรก เรียกว่า พระ | |
| 09,0035,013,โสดาบัน แปลว่า ผู้แรกถึงกระแสพระนิพพาน มีความไม่ตกต่ำ | |
| 09,0035,014,เป็นธรรมดา เป็นผู้แน่ว่าจะได้ตรัสรู้ในข้างหน้า มีประเภทเป็น ๓ ท่าน | |
| 09,0035,015,ผู้เยี่ยมในชั้นนี้ มีคติในมนุษยโลก หรือในเทวโลกอีกเพียงคราวเดียว | |
| 09,0035,016,จักบรรลุพระอรหัตตผลในภพที่เกิดนั้น เรียกว่าเอกพีชี แปลว่า มีพืช | |
| 09,0035,017,คือภพอันเดียว. พระโสดาบันเอกพีชีนี้ ออกจะดีกว่าพระสกทาคามี | |
| 09,0035,018,ผู้จะต้องไปเกิดในเทวโลกหนหนึ่งก่อน จุติจากนั้นแล้ว จึงจักมายัง | |
| 09,0035,019,มนุษยโลกนี้ และได้บรรลุพระอรหัต. ท่านผู้ท่องเที่ยวเกิดอยู่ในภพ | |
| 09,0035,020,๒-๓ ภพแล้ว จึงได้บรรลุพระอรหัต เรียกว่าโกลังโกละ แปลว่า | |