| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 10,0008,001,แล้วทรงแนะนำให้ละความถือมั่นในปัญจขันธ์ ทั้งที่เป็นอดีต อนาคต | |
| 10,0008,002,ปัจจุบัน ทั้งที่เป็นภายใน ทั้งที่เป็นภายนอก ทั้งที่หยาบ ทั้งที่ละเอียด | |
| 10,0008,003,ทั้งที่เลว ทั้งที่ดี ทั้งที่อยู่ห่าง ทั้งที่อยู่ใกล้ ว่านั่นมิใช่ของเรา นั่นมิใช่ | |
| 10,0008,004,เรา นั่นมิใช่ตัวของเรา ในที่สุดทรงแสดงอานิสงส์ว่า อริยสาวก | |
| 10,0008,005,ผู้ได้ฟังแล้ว ย่อมเบื่อหน่ายในปัญจขันธ์ ย่อมปราศจากความกำหนัด | |
| 10,0008,006,รักใคร่ จิตย่อมพ้นจากความถือมั่น มีญาณรู้ว่าพ้นแล้ว รู้ชัดว่า | |
| 10,0008,007,ความเกิดสิ้นแล้ว พรหมจรรย์ได้ประพฤติจบแล้ว กิจที่ควรทำได้ | |
| 10,0008,008,ทำเสร็จแล้ว ไม่ต้องทำกิจอย่างอื่นอีก เพื่อบรรลุผลอันเป็นที่สุดแห่ง | |
| 10,0008,009,พรหมจรรย์. | |
| 10,0008,010,พระธรรมเทศนานี้ แสดงลักษณะเครื่องกำหนดปัญจขันธ์ว่าเป็น | |
| 10,0008,011,อนัตตา พระคันถรจนาจารย์จึงเรียกว่า อนัตตลักขณสูตร.<sup>๑</sup> | |
| 10,0008,012,เมื่อสมเด็จพระบรมศาสดา ตรัสพระธรรมเทศนาอยู่ จิตของ | |
| 10,0008,013,ภิกษุปัญจวัคคีย์ ผู้พิจารณาภูมิธรรมตามกระแสพระธรรมเทศนานั้น | |
| 10,0008,014,พ้นแล้วจากอาสวะ ไม่ถือมั่นด้วยอุปาทาน. ท่านทั้ง ๕ ได้เป็นพระ | |
| 10,0008,015,อรหันตขีณาสพ ประพฤติจบพรหมจรรย์ ในพระธรรมวินัยนี้ เป็น | |
| 10,0008,016,สังฆรัตนะจำพวกแรก เป็นที่เต็มแห่งพระไตรรัตน์ ประกาศสัมมา | |
| 10,0008,017,สัมพุทธภาพแห่งพระศาสดาให้ปรากฏ. ครั้งนั้น มีพระอรหันต์ทั้ง | |
| 10,0008,018,สมเด็จพระสุคตด้วยเพียง ๖ พระองค์. | |
| 10,0008,019,ตามอรรถกถา สมเด็จพระบรมศาสดาตรัสพระธรรมจักกัปป- | |
| 10,0008,020,วัตตนสูตร<sup>๒</sup> ยังพระอัญญาโกณฑัญญะให้ตั้งในพระโสดาปัตติผล เมื่อ | |