|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
10,0015,001,ควัมปติ ๑ เป็นบุตรแห่งเศรษฐีสืบ ๆ มาในเมืองพาราณสี ได้ทราบ
|
|
10,0015,002,ข่าวว่ายสกุลบุตรออกบวชแล้ว จึงคิดว่า ธรรมวินัยที่ยสกุลบุตรออก
|
|
10,0015,003,บวชนั้นจักไม่เลวทรามแน่แล้ว คงเป็นธรรมวินัยอันประเสริฐ ครั้น
|
|
10,0015,004,คิดอย่างนั้นแล้ว พร้อมกันทั้ง ๔ คน ไปหาพระยสะ ๆ ก็พาสหาย ๔
|
|
10,0015,005,คนนั้นไปเฝ้าพระศาสดา ทูลขอให้ทรงสั่งสอน พระองค์ทรงสั่งสอน
|
|
10,0015,006,ให้กุลบุตรทั้ง ๔ นั้นเห็นธรรมแล้ว ประทานอุปสมบทอนุญาตให้เป็น
|
|
10,0015,007,ภิกษุแล้ว ทรงสั่งสอนให้บรรลุพระอรหัตตผล. ครั้งนั้น มีพระอรหันต์
|
|
10,0015,008,ขึ้นในโลก ๑๑ พระองค์.
|
|
10,0015,009,ฝ่ายสหายของพระยสะอีก ๕๐ คน เป็นชาวชนบท ได้ทราบ
|
|
10,0015,010,ข่าวนั้นแล้ว คิดเหมือนหนหลัง พากันมาบวชตามแล้ว ได้สำเร็จพระ
|
|
10,0015,011,อรหัตตผลด้วยกันสิ้นโดยนัยก่อน บรรจบเป็นพระอรหันต์ ๖๑ องค์.
|
|
10,0015,012,พระยสะและพระสหายเหล่านี้ พระศาสดาทรงส่งไปประกาศพระ
|
|
10,0015,013,พุทธศาสนา ในคราวแรก พร้อมด้วยพระปัญจวัคคีย์ ตั้งแต่นั้นมา
|
|
10,0015,014,ไม่ปรากฏอีก ไม่มีนามในจำพวกพระมหาสาวกอันพระศาสดาทรง
|
|
10,0015,015,ยกย่องในที่เอตทัคคะ ชะรอยจะนิพพานสาบศูนย์เสียในคราวไปประกาศ
|
|
10,0015,016,พระศาสนานั่นเอง.
|
|
|