| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 10,0019,001,อาศัยมนะ สัมผัสอาศัยมนะ เวทนาที่เกิดเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย | |
| 10,0019,002,สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ไม่ใช่สุขไม่ใช่ทุกข์บ้าง (หมวดหนึ่ง) ชื่อว่า สิ่ง | |
| 10,0019,003,ทั้งปวงเป็นของร้อน ร้อนเพราะอะไร อะไรมาเผาให้ร้อน เรากล่าวว่า | |
| 10,0019,004,ร้อนเพราะไฟ คือราคะ ความกำหนัด โทสะ ความโกรธ โมหะ | |
| 10,0019,005,ความหลง ร้อนเพราะความเกิด ความแก่ ความตาย ความโศก | |
| 10,0019,006,ร่ำไรรำพัน เจ็บกาย เสียใจ คับใจ ไฟกิเลส ไฟทุกข์เหล่านี้มาเผา | |
| 10,0019,007,ให้ร้อน ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้ฟังแล้วเห็นอยู่อย่างนี้ ย่อม | |
| 10,0019,008,เบื่อหน่ายในสิ่งทั้งปวงนั้น ตั้งแต่ในจักษุ จนถึงเวทนาที่เกิดเพราะ | |
| 10,0019,009,มโนสัมผัสเป็นปัจจัย เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมปราศจากกำหนัดรักใคร่ | |
| 10,0019,010,เพราะปราศจากกำหนัดรักใคร่ จิตก็พ้นจากความถือมั่น เมื่อจิตพ้นแล้ว | |
| 10,0019,011,ก็เกิดญาณรู้ว่าพ้นแล้ว ดังนี้ อริยสาวกนั้น ทราบชัดว่าความเกิดสิ้น | |
| 10,0019,012,แล้ว พรหมจรรย์ได้อยู่จบแล้ว กิจที่ต้องทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีก | |
| 10,0019,013,เพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี เมื่อพระศาสดา ตรัสพระธรรมเทศนานี้อยู่ | |
| 10,0019,014,จิตของภิกษุเหล่านั้นพ้นจากอาสวะทั้งหลาย ไม่ถือมั่นด้วยอุปทาน กล่าว | |
| 10,0019,015,คือ ภิกษุเหล่านั้น ได้บรรลุพระอรหัตเป็นพระขีณาสพ. | |
| 10,0019,016,พระธรรมเทศนานี้ ได้ชื่อว่าอาทิตตปริยายสูตร<SUP>๑</SUP> ด้วยเหตุแสดง | |
| 10,0019,017,สภาวธรรมอันเป็นของร้อน พระศาสดาตรัสเพื่อเหมาะแก่บุรพจรรยา | |
| 10,0019,018,ของพวกปุราณชฎิล ผู้อบรมมาในการบูชาเพลิง. | |
| 10,0019,019,พระศาสดา เสด็จอยู่ ณ ตำบลคยาสีสะ ตามควรแก่พระพุทธ- | |
| 10,0019,020,อัธยาศัยแล้ว พร้อมด้วยหมู่ภิกษุสาวก ๑๐๐๓ องค์นั้น เสด็จจาริกไป | |