|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
10,0021,001,จงบอกข้อนั้นแก่เรา พระอุรุเวลกัสสปะกราบทูลว่า ข้าพระเจ้าได้เห็น
|
|
10,0021,002,ธรรมอันระงับแล้ว ไม่มีกิเลสเครื่องเศร้าหมองอันเป็นเหตุก่อให้เกิด
|
|
10,0021,003,ทุกข์ ไม่มีกังวลเข้าพัวพัน ไม่ติดอยู่ในกามภพ อันจักไม่แปรปรวน
|
|
10,0021,004,เป็นอย่างอื่น ไม่ใช่ธรรมที่บุคคลอื่นจะพึงนำไป คือ ไม่เป็นวิสัยที่ผู้อื่น
|
|
10,0021,005,จะมาให้ผู้อื่นรู้ได้ ต่อผู้ที่ทำให้แจ้งจึงรู้จำเพาะตัว เหตุนั้น ข้าพระเจ้า
|
|
10,0021,006,มิได้ยินดีแล้ว ในการเซ่น และการบูชาเพลิงซึ่งเคยประพฤติมาแล้ว.
|
|
10,0021,007,พระอุรุเวลกัสสปะกราบทูลอย่างนี้แล้ว ลุกจากที่นั่ง ทำผ้าห่มเฉวียงบ่า
|
|
10,0021,008,ข้างหนึ่ง ซบศีรษะลงที่พระบาทพระศาสดา ทูลประกาศว่า พระองค์
|
|
10,0021,009,เป็นพระศาสดาผู้สอนของข้าพระเจ้า ข้าพระเจ้าเป็นสาวกผู้ฟังคำสอน
|
|
10,0021,010,ของพระองค์ ดังนี้ ย้ำเป็น ๒ หน เมื่อพระศาสดา ตรัสถามให้
|
|
10,0021,011,พระอุรุเวลกัสสปะกราบทูลประกาศความไม่มีแก่นสารแห่งลัทธิเก่า ให้
|
|
10,0021,012,ราชบริวารทราบแล้ว น้อมจิตคอยฟังพระธรรมเทศนาของพระองค์
|
|
10,0021,013,อย่างนี้แล้ว ทรงแสดงอนุปุพพีกถา และอริยสัจ ๔ พระเจ้าพิมพิสาร
|
|
10,0021,014,และราชบริวารแบ่งเป็น ๑๒ ส่วน ๑๑ ส่วน ได้ดวงจักษุเห็นธรรม
|
|
10,0021,015,ส่วนหนึ่งตั้งอยู่ในพระไตรสรณคมน์. ท้าวเธอแสดงความยินดีที่สมเด็จ
|
|
10,0021,016,พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จมาสู่แว่นแคว้น ท้าวเธอได้เฝ้าเป็นทัสสนา-
|
|
10,0021,017,นุตตริยะ ได้ทรงแสดงธรรมแก่ท้าวเธอ และท้าวเธอได้ทรงสดับเป็น
|
|
10,0021,018,สวนานุตตริยะ ได้ธรรมจักษุเห็นธรรมนั้น เป็นลาภานุตตริยะ ทรง
|
|
10,0021,019,สรรเสริญพระธรรมเทศนา แสดงพระองค์เป็นอุบาสกแล้ว กราบทูล
|
|
10,0021,020,เชิญเสด็จพระศาสดา กับพระสงฆ์สาวกเพื่อเสวยที่พระราชนิเวศน์ในวัน
|
|
10,0021,021,พรุ่งแล้ว เสด็จกลับพระราชวัง ในวันรุ่งขึ้น พระศาสดาพร้อมด้วย
|
|
|