dhamma-scholar-book / 10 /100025.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
10,0025,001,เมื่อดูอยู่นั้น ย่อมร่าเริงในที่ควรร่าเริง สลดใจในที่ควรสลดใจ ให้
10,0025,002,รางวัลในที่ควรให้. วันหนึ่ง สองสหายนั้น ชวนกันไปดูการเล่น
10,0025,003,เหมือนอย่างแต่ก่อน แต่ไม่ร่าเริงเหมือนในวันก่อน ๆ. โกลิตะถาม
10,0025,004,อุปติสสะว่า ดูท่านไม่สนุกเหมือนในวันอื่น วันนี้ดูเศร้าใจ ท่านเป็น
10,0025,005,อย่างไรหรือ ? โกลิตะ อะไรที่ควรดูในการเล่นนี้มีหรือ ? คนเหล่านี้
10,0025,006,ทั้งหมดยังไม่ทันถึง ๑๐๐ ปี ก็จักไม่มีเหลือ จักล่วงไปหมด ดูการเล่น
10,0025,007,ไม่มีประโยชน์อะไร ควรขวนขวายหาธรรมเครื่องพ้นดีกว่า ข้านั่งคิด
10,0025,008,อยู่อย่างนี้ ส่วนเจ้าเล่า เป็นอย่างไร ? อุปติสสะ ข้าก็คิดเหมือน
10,0025,009,อย่างนั้น. สองสหายนั้น มีความเห็นร่วมกันอย่างนั้นแล้ว พาบริวาร
10,0025,010,ไปขอบวชอยู่ในสำนักสัญชัยปริพาชก เรียนลัทธิของสัญชัยได้ทั้งหมด
10,0025,011,แล้ว อาจารย์ให้เป็นผู้ช่วยสั่งสอนหมู่ศิษย์ต่อไป สองสหายนั้น ยังไม่
10,0025,012,พอใจในลัทธิของครูนั้น จึงนัดหมายกันว่า ใครได้โมกขธรรม จงบอก
10,0025,013,แก่กัน.
10,0025,014,ครั้นพระศาสดาได้ตรัสรู้แล้ว ทรงแสดงธรรมสั่งสอนประชุมชน
10,0025,015,ประกาศพระพุทธศาสนา เสด็จมาถึงกรุงราชคฤห์ ประทับอยู่ ณ
10,0025,016,เวฬุวัน. วันหนึ่ง พระอัสสชิ ผู้นับเข้าในพระปัญจวัคคีย์ อันพระ
10,0025,017,ศาสดาทรงส่งให้จาริกไปประกาศพุทธศาสนากลับมาเฝ้า เข้าไปบิณฑ-
10,0025,018,บาตในกรุงราชคฤห์ อุปติสสปริพาชก เดินมาแต่สำนักของปริพาชก
10,0025,019,ได้เห็นท่านมีอาการน่าเลื่อมใส จะก้าวไปถอยกลับแลเหลียว คู้แขน
10,0025,020,เหยียดแขนเรียบร้อยทุกอิริยาบถ ทอดจักษุแต่พอประมาณ มีอาการแปลก
10,0025,021,จากบรรพชิตในครั้งนั้น อยากจะทราบว่าใครเป็นศาสดาของท่าน