|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
10,0026,001,แต่ยังไม่อาจถาม ด้วยเห็นว่าเป็นกาลไม่ควร ท่านยังเที่ยวไปบิณฑบาต
|
|
10,0026,002,อยู่ จึงติดตามไปข้างหลัง ๆ ครั้นเห็นท่านกลับจากบิณฑบาตแล้ว จึง
|
|
10,0026,003,เข้าไปใกล้ พูดปราศรัยแล้ว ถามว่า ผู้มีอายุ อินทรีย์ของท่าน
|
|
10,0026,004,หมดจดผ่องใส ท่านบวชจำเพาะใคร ? ใครเป็นพระศาสดาผู้สอนของท่าน ?
|
|
10,0026,005,ท่านชอบใจธรรมของใคร ? ผู้มีอายุ เราบวชจำเพาะพระมหาสมณะ
|
|
10,0026,006,ผู้เป็นโอรสศากยราชออกจากศากยสกุล ท่านนั้นแล เป็นศาสดา
|
|
10,0026,007,ของเรา เราชอบใจธรรมของท่านนั้นแล. พระศาสดาของท่านสั่งสอน
|
|
10,0026,008,อย่างไร ? ผู้มีอายุ รูปเป็นผู้ใหม่ บวชยังไม่นาน เพิ่งมายังพระธรรม
|
|
10,0026,009,วินัยนี้ ไม่อาจแสดงธรรมแก่ท่านโดยกว้างขวาง รูปจักกล่าวความ
|
|
10,0026,010,แก่ท่านแต่โดยย่อพอรู้ความ. ผู้มีอายุ ช่างเถิด ท่านจะกล่าวน้อยก็ตาม
|
|
10,0026,011,มากก็ตาม กล่าวแต่ความเถิด รูปต้องการด้วยความ ท่านจะกล่าวคำ
|
|
10,0026,012,ให้มากเพื่อประโยชน์อะไร. พระอัสสชิก็แสดงธรรมแก่อุปติสสปริพาชก
|
|
10,0026,013,"พอเป็นเลาความว่า "" พระศาสดาทรงแสดงความเกิดแห่งธรรมทั้งหลาย"
|
|
10,0026,014,เพราะเป็นไปแห่งเหตุ และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น เพราะดับแห่ง
|
|
10,0026,015,"เหตุ พระศาสดาตรัสอย่างนี้.<sup>๑</sup>"""
|
|
10,0026,016,อุปติสสปริพาชกได้ฟัง ก็ทราบว่า ในพระพุทธศาสนาแสดงว่า
|
|
10,0026,017,ธรรมทั้งปวง เกิดเพราะเหตุ และจะสงบระงับไป เพราะเหตุดับก่อน
|
|
10,0026,018,พระศาสดาทรงสั่งสอน ให้ปฏิบัติเพื่อสงบระงับเหตุแห่งธรรม เป็น
|
|
10,0026,019,เครื่องก่อให้เกิดทุกข์ ได้ดวงตาเห็นธรรมว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่ง มีความ
|
|
10,0026,020,เกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งหมด ต้องมีความดับเป็นธรรมดา แล้ว
|
|
|