|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
10,0036,001,นมัสการไปทางทิศนั้นก่อน และนอนหันศีรษะไปทางทิศนั้น. ภิกษุ
|
|
10,0036,002,ผู้ไม่รู้เรื่องย่อมสำคัญว่า ท่านนอบน้อมทิศตามลัทธิของพวกมิจฉา-
|
|
10,0036,003,ทิฏฐิ. ความทราบถึงพระศาสดา ตรัสแก้ว่า ท่านมิได้นอบน้อม
|
|
10,0036,004,"ทิศ, ท่านนมัสการการพระอัสสชิผู้เป็นอาจารย์ แล้วประทานพระพุทธา-"
|
|
10,0036,005,นุศาสนีว่า พุทธมามกะ รู้แจ้งธรรมอันพระสัมมาสัมพุทธะแสดงแล้ว
|
|
10,0036,006,จากท่านผู้ใด ควรนมัสการท่านผู้นั้นโดยเคารพ เหมือนพราหมณ์บูชา
|
|
10,0036,007,ยัญอันเนื่องด้วยเพลิง. อีกเรื่องหนึ่งว่า มีพราหมณ์ผู้หนึ่ง ชื่อราธะ
|
|
10,0036,008,ปรารถนาจะอุปสมบท แต่เพราะเป็นผู้ชราเกินไป ภิกษุทั้งหลายไม่รับ
|
|
10,0036,009,อุปสมบทให้. ราธะเสียใจ เพราะไม่ได้สมปรารถนา มีร่างกายซูบซีด
|
|
10,0036,010,ผิวพรรณไม่สดใส. พระศาสดาทอดพระเนตรเห็นผิดไปกว่าปกติ ตรัส
|
|
10,0036,011,ถามทราบความแล้ว ตรัสถามภิกษุทั้งหลายว่า มีใครระลึกถึงอุปการะ
|
|
10,0036,012,ของราธะได้บ้าง ? พระสารีบุตรกราบทูลว่า ท่านระลึกได้อยู่ ครั้งหนึ่ง
|
|
10,0036,013,ท่านเข้าไปบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์ ราธะได้ถวายภิกษาแก่ท่านทัพพี
|
|
10,0036,014,หนึ่ง. พระศาสดาทรงสรรเสริญว่า ท่านเป็นผู้กตัญญูดีนัก อุปการะ
|
|
10,0036,015,เพียงเท่านี้ก็ยังจำได้ จึงตรัสให้ท่านรับบรรพชาอุปสมบทราธพราหมณ์.
|
|
10,0036,016,พระสารีบุตรนั้น ปรินิพพานก่อนพระศาสดา สันนิษฐานว่า
|
|
10,0036,017,ในมัชฌิมโพธิกาล คือปูนกลางแห่งตรัสรู้ เพราะในปัจฉิมโพธิกาล คือ
|
|
10,0036,018,ปูนหลังแห่งตรัสรู้ บาลีมิได้กล่าวถึงเลย. แต่ในสาวกนิพพานปริวัตร
|
|
10,0036,019,แห่งปฐมสมโพธิ ๓๐ ปริเฉท กล่าวว่า พระสารีบุตรอยู่มาถึงปัจฉิม-
|
|
10,0036,020,โพธิกาล พรรษาที่ ๔๕ ล่วงไปแล้ว แต่ในมหาปรินิพพานสูตรมิได้
|
|
10,0036,021,กล่าวถึงเลย. ในปกรณ์ต้น เล่าถึงเรื่องปรินิพพานแห่งพระสารีบุตรว่า
|
|
|