| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 10,0044,001,รจนาอรรถกถา ชะรอยจะเห็นว่าพระสาวกเช่นพระโมคคัลลานะ ถึง | |
| 10,0044,002,มรณะเพราะถูกฆ่า หาสมควรไม่ ในท้องเรื่องจึงแก้ว่าใน ๒ คราวแรก | |
| 10,0044,003,พระโมคคัลลานะหนีไปเสีย ผู้ร้ายทำอันตรายไม่ได้ ในคราวที่ ๓ ท่าน | |
| 10,0044,004,พิจารณาเห็นกรรมตามทัน จึงไม่หนี ผู้ร้ายทุบตีจนแหลก สำคัญว่า | |
| 10,0044,005,ถึงมรณะแล้ว นำสรีระไปซ่อนไว้ในสุมทุมแห่งหนึ่งแล้วหนีไป. ท่าน | |
| 10,0044,006,ยังไม่ถึงมรณะ เยียวยาอัตภาพด้วยกำลังฌานไปเฝ้าพระศาสดาทูลลา | |
| 10,0044,007,แล้ว จึงกลับมาปรินิพพาน ณ ที่เดิม ในสาวกนิพพานปริวัตร กล่าวว่า | |
| 10,0044,008,พระโมคคัลลานะอยู่มาจนถึงพรรษาที่ ๔๕ แต่ตรัสรู้ล่วงแล้ว ปรินิพ- | |
| 10,0044,009,พานในวันดับแห่งกัตติกมาส ภายหลังพระสารีบุตรปักษ์หนึ่ง พระ | |
| 10,0044,010,ศาสดาได้เสด็จไปทำฌาปนกิจแล้ว รับสั่งให้เก็บอัฐิธาตุมาก่อพระเจดีย์ | |
| 10,0044,011,บรรจุไว้ ณ ที่ใกล้ซุ้มประตูแห่งเวฬุวนาราม. ระยะทางเสด็จพุทธ- | |
| 10,0044,012,จาริกแต่บ้านเวฬุคาม อันกล่าวในปกรณ์นี้ไม่สมด้วยบาลีมหาปรินิพ- | |
| 10,0044,013,พานสูตร น่าเห็นว่าปรินิพพานก่อนแต่นั้นแล้ว ถ้าพระเถรเจ้าอยู่มาถึง | |
| 10,0044,014,ปัจฉิมโพธิกาล บาลีมหาปรินิพพานสูตร น่าจักได้กล่าวถึงท่านบ้าง. | |