| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 10,0050,001,ราชคฤห์ สกุลที่ไม่ใช่ญาติก็คงเป็นอุปัฏฐากของท่าน แต่ท่านก็มิได้ | |
| 10,0050,002,พัวพันห่วงใยอยู่ในสกุลเหล่านั้น ถึงคราวที่พระศาสดาจะเสด็จจาริกไป | |
| 10,0050,003,โปรดสัตว์ ท่านก็เตรียมตัวตามเสด็จโดยฐานเป็นสาวก แต่พระศาสดา | |
| 10,0050,004,ตรัสให้อยู่เพื่อเจริญศรัทธาและปสาทะของชาวกรุงราชคฤห์ก็มี. | |
| 10,0050,005,พระมหากัสสปะนั้น ดีในการปฏิบัติ แต่หาพอใจในการสั่งสอน | |
| 10,0050,006,ภิกษุสหธรรมิกไม่ ท่านระอาภิกษุปูนหลังว่าเป็นผู้ว่ายาก ธรรมเทศนา | |
| 10,0050,007,อันเป็นอนุศาสนีของท่านจึงไม่มี คงมีแต่ธรรมภาษิตเนื่องมาจากสากัจฉา | |
| 10,0050,008,กับเพื่อนสาวกบ้าง กล่าวบริหารพระพุทธดำรัสบ้าง. อย่างไรก็ดี | |
| 10,0050,009,เรื่องที่เกี่ยวกับท่าน พระธรรมสังคาหกาจารย์ รวมสังคีติไว้หมวดหนึ่ง | |
| 10,0050,010,ในสังยุตตนิกาย เรียกว่า กัสสปสังยุต เป็นการไว้เกียรติคุณแห่งพระ | |
| 10,0050,011,เถรเจ้า. | |
| 10,0050,012,พระมหากัสสปะนั้น อยู่มาถึงปูนหลังแต่นิพพานแห่งพระศาสดา | |
| 10,0050,013,ในเวลาพระศาสดายังทรงพระชนม์อยู่ ดูท่านไม่ออกหน้านัก เป็น | |
| 10,0050,014,แต่พระสาวกผู้ใหญ่รูปหนึ่งเท่านั้น. มาปรากฏเป็นพระสาวกสำคัญ | |
| 10,0050,015,เมื่อพระศาสดาปรินิพพานแล้ว. ในคราวที่พระศาสดาปรินิพพาน ท่าน | |
| 10,0050,016,ไปอยู่เสียที่นครปาวา หาได้ตามเสด็จจาริกด้วยไม่. ท่านระลึกถึงพระ | |
| 10,0050,017,ศาสดา เดินทางมาจากนครปาวากับบริวาร พักอยู่ตามทาง พบอาชีวก | |
| 10,0050,018,ผู้หนึ่งเดินสวนทางมา ท่านถามข่าวแห่งพระศาสดา ได้รับบอกว่า | |
| 10,0050,019,ปรินิพพานเสียแล้วได้ ๗ วัน ในพวกภิกษุผู้บริวาร จำพวกที่ยัง | |
| 10,0050,020,ตัดอาลัยมิได้ ก็ร้องไห้รำพันถึง จำพวกที่ตัดอาลัยได้แล้ว ก็ปลง | |
| 10,0050,021,ธรรมสังเวช. มีวุฒบรรพชิต คือภิกษุบวชต่อแก่รูปหนึ่ง ชื่อสุภัททะ | |