|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
11,0021,001,ความต้องการด้วยความเพียรได้ จึงเสด็จประทับอยู่ ณ ที่นั้น.
|
|
11,0021,002,ครั้งนั้น อุปมา ๓ ข้อ ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่เคยได้ทรงสดับ
|
|
11,0021,003,มาปรากฏแจ่มแจ้งแก่พระองค์ว่า สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่า
|
|
11,0021,004,หนึ่ง ซึ่งมีกายไม่ได้หลีกออกจากกาม และมีความพอใจรักใคร่ใน
|
|
11,0021,005,กาม ยังละให้สงบระงับด้วยดีในภายในไม่ได้แล้ว สมณะหรือพราหมณ์
|
|
11,0021,006,เหล่านั้น แม้ได้เสวยทุกขเวทนาอันกล้าแสบเผ็ดที่เกิดเพราะความเพียร
|
|
11,0021,007,ก็ดี ไม่ได้เสวยก็ดี ก็ไม่ควรจะตรัสรู้อุบายนั้นได้ เหมือนไม้สดที่
|
|
11,0021,008,ชุ่มด้วยยางบุคคลแช่ไว้ในน้ำ บุรุษมีความต้องการด้วยไฟ มาถือ
|
|
11,0021,009,เอาไม้สำหรับสีไฟเข้าด้วยหวังจะให้เกิดไฟ บุรุษนั้นไม่อาจให้ไฟ
|
|
11,0021,010,เกิดขึ้นได้ ต้องเหน็ดเหนื่อยลำบากเปล่า เพราะไม้นั้นยังสดมียางอยู่
|
|
11,0021,011,ทั้งบุคคลตั้งไว้ในน้ำฉะนั้น อีกข้อหนึ่ง สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใด
|
|
11,0021,012,เหล่าหนึ่ง แม้มีกายหลีกออกจากกามแล้ว แต่ยังมีความพอใจ
|
|
11,0021,013,รักใคร่ในกาม ยังละให้สงบระงับด้วยดีในภายในไม่ได้ สมณะหรือ
|
|
11,0021,014,พราหมณ์เหล่านั้น แม้ได้เสวยทุกขเวทนาเช่นนั้นที่เกิดเพราะความ
|
|
11,0021,015,เพียรก็ดี ไม่ได้เสวยก็ดี ก็ไม่ควรจะตรัสรู้อุบายนั้นได้ เหมือนไม้
|
|
11,0021,016,สดที่ชุ่มด้วยยาง แม้ห่างไกลจากน้ำ บุคคลตั้งไว้บนบก บุรุษก็ไม่
|
|
11,0021,017,อาจจะสีให้เกิดไฟได้ ถ้าสีเข้าก็ต้องเหน็ดเหนื่อยลำบากเปล่า เพราะ
|
|
11,0021,018,ไม้นั้น แม้ตั้งอยู่บนบกแล้ว ก็ยังเป็นของสดชุ่มด้วยยางฉะนั้น อีก
|
|
11,0021,019,ข้อหนึ่ง สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง ซึ่งมีกายหลีกออก
|
|
11,0021,020,จากกามแล้ว และละความพอใจรักใคร่ในกามได้ด้วยดีในภายใน
|
|
11,0021,021,แล้ว สมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้น ได้เสวยทุกขเวทนาเช่นนั้นที่
|
|
|