| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 11,0041,001,หมกมุ่นอยู่ว่า อันบรรพชิตไม่ควรเสพอย่างนี้แล้ว ทรงแสดงข้อ | |
| 11,0041,002,ปฏิบัติเป็นกลางมีองค์ ๘ มีปัญญาอันเห็นชอบเป็นต้น อันไม่หย่อน | |
| 11,0041,003,นักยิ่งนัก ที่บรรพชิตควรเสพว่าเป็นทางที่จะให้บรรลุธรรมพิเศษได้สืบ | |
| 11,0041,004,ไป มีข้อเปรียบว่า เหมือนสายพิณที่หย่อนนักก็ดีดไม่ดัง ที่ตึงนัก | |
| 11,0041,005,ดีดเข้ามักขาด พอดีจะดีดดังและไม่ขาดฉันใด ข้อปฏิบัติของบรรพชิต | |
| 11,0041,006,ก็ฉันนั้น ถ้าบรรพชิตปฏิบัติท้อถอยหรือแก่กล้าเกิดนัก ก็ไม่สามารถ | |
| 11,0041,007,จะบรรลุธรรมพิเศษได้ ต่อข้อปฏิบัติเป็นกลาง ๆ ไม่ยิ่งหย่อนนัก | |
| 11,0041,008,จึงสามารถจะบรรลุธรรมพิเศษนั้นได้ นี่แหละควรเห็นว่าพระพุทธ- | |
| 11,0041,009,ศาสนาคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเป็นกลาง ๆ เท่านั้น เมื่อบรรพชิต | |
| 11,0041,010,ปฏิบัติเป็นกลางอย่างนั้นแล้ว ควรบรรลุธรรมพิเศษอย่างไร จึงทรง | |
| 11,0041,011,แสดงของจริง ๔ อย่างแล้ว ตรัสว่าพระองค์ได้รู้เห็นของจริง ๔ อย่าง | |
| 11,0041,012,นั้นแล้ว เพื่อจะให้เป็นตัวอย่าง ซึ่งผู้อื่นดำเนินตาม ก็การรู้ของ | |
| 11,0041,013,จริงนั้นจะมีผลอย่างไร จึงทรงแสดงผลคือความพ้นจากกิเลส อันเป็น | |
| 11,0041,014,เหตุก่อทุกข์และสิ้นชาติไม่ต้องเกิดอีกในที่สุด. | |