| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 11,0047,001,ได้เป็นอุบาสก อ้างพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ครบทั้ง ๓ | |
| 11,0047,002,เป็นสรณะก่อนกว่าชนทั้งปวงในโลก. | |
| 11,0047,003,เศรษฐีผู้บิดายังไม่ทราบว่า ยสกุลบุตรมีอาสวะสิ้นแล้ว จึง | |
| 11,0047,004,บอกความว่า พ่อยสะ มารดาของเจ้าเศร้าโศกพิไรรำพันนัก เจ้า | |
| 11,0047,005,จงให้ชีวิตแก่มารดาของเจ้าเถิด ยสกุลบุตรแลดูพระศาสดา ๆ จึงตรัส | |
| 11,0047,006,แก่เศรษฐีว่า คฤหบดี ท่านจะสำคัญความนั้นเป็นไฉน แต่ก่อนยสะ | |
| 11,0047,007,ได้เห็นธรรมด้วยปัญญา อันรู้เห็นเป็นของเสขบุคคล (ผู้ยังต้อง | |
| 11,0047,008,ศึกษา เป็นชื่อพระอริยเจ้าเบื้องต่ำ ๓ จำพวก) เหมือนกับท่าน ภาย | |
| 11,0047,009,หลังยสะพิจารณาภูมิธรรมที่ตนได้รู้เห็นแล้ว จิตก็พ้นจากอาสวะ มิ | |
| 11,0047,010,ได้ถือมั่นด้วยอุปาทาน ควรหรือยสะจะกลับคืนไปบริโภคกามคุณ | |
| 11,0047,011,เหมือนแต่ก่อน. ไม่อย่างนั้น พระองค์ เป็นลาภแล้ว ความเป็นมนุษย์ | |
| 11,0047,012,พ่อยสะได้ดีแล้ว ขอพระองค์กับพ่อยสะเป็นสมณะตามเสด็จ จงทรงรับ | |
| 11,0047,013,บิณฑบาตของข้าพระเจ้า ในวันนี้เถิด พระองค์ทรงรับด้วยทรงนิ่งอยู่ | |
| 11,0047,014,เศรษฐีทราบว่าทรงรับแล้ว ลุกจากที่นั่งแล้ว ถวายอภิวาทแล้วทำ | |
| 11,0047,015,ประทักษิณ (เดินเวียนขวา) แล้วหลีกไป เมื่อเศรษฐีไปแล้ว | |
| 11,0047,016,ไม่ช้า ยสกุลบุตรทูลขออุปสมบท พระศาสดาก็ทรงอนุญาตให้เป็นภิกษุ | |
| 11,0047,017,ด้วยพระวาจาว่า ท่านจงเป็นภิกษุมาเถิด ธรรมเรากล่าวดีแล้ว ท่าน | |
| 11,0047,018,จงประพฤติพรหมจรรย์เถิด ในที่นี้ไม่ตรัสว่า เพื่อจะทำที่สุดทุกข์ | |
| 11,0047,019,โดยชอบ เพราะพระยสะได้ถึงที่สุดแล้ว สมัยนั้นมีพระอรหันต์ขึ้น | |
| 11,0047,020,ในโลก เป็น ๗ ทั้งยสะ. | |
| 11,0047,021,ในเวลาเช้าวันนั้น พระศาสดากับพระยสะตามเสด็จ ๆ ไปถึง | |