| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 11,0050,001,ปริเฉทที่ ๕ | |
| 11,0050,002,เมื่อสาวกมีมาก พอจะส่งไปให้เที่ยวประกาศศาสนา เพื่อเป็นหิตา- | |
| 11,0050,003,นุหิตประโยชน์แก่หมู่ชนได้แล้ว พระศาสดาตรัสเรียกสาวก ๖๐ องค์ | |
| 11,0050,004,นั้นมาพร้อมแล้วตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย เราได้พ้นแล้วจากบ่วงทั้งปวง | |
| 11,0050,005,ทั้งที่เป็นของทิพย์ และเป็นของมนุษย์ แม้ท่านทั้งหลายก็เหมือนกัน | |
| 11,0050,006,ท่านทั้งหลายจงเที่ยวไปในชนบท เพื่อประโยชน์และความสุขแก่ชนเป็น | |
| 11,0050,007,อันมาก แต่อย่าไปรวมกัน ๒ คนโดยทางเดียวกัน จงแสดงธรรมมี | |
| 11,0050,008,คุณควรนับในเบื้องต้นท่ามกลางที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์อันบริสุทธ์ | |
| 11,0050,009,บริบูรณ์สิ้นเชิง พร้อมทั้งอรรถและพยัญชนะ สัตว์ทั้งหลายที่มีกิเลส | |
| 11,0050,010,บังปัญญาดุจธุลีในจักษุน้อยเป็นปกติมีอยู่ เพราะโทษที่ไม่ได้ฟังธรรม | |
| 11,0050,011,ย่อมเสื่อมจากคุณที่จะพึงได้พึงถึง ผู้รู้ทั่วถึงธรรมจักมีอยู่ แม้เราก็จะ | |
| 11,0050,012,ไปอุรุเวลาประเทศเสนานิคม เพื่อจะแสดงธรรม สาวก ๖๐ นั้น | |
| 11,0050,013,รับสั่งแล้ว ก็เที่ยวไปในชนบทแต่องค์เดียว ๆ แสดงธรรมประกาศ | |
| 11,0050,014,พรหมจรรย์ ให้กุลบุตรที่มีอุปนิสัยในประเทศนั้น ๆ ได้ความเชื่อ | |
| 11,0050,015,ในพระพุทธศาสนา น้อมอัธยาศัยในอุปสมบทแล้ว ไม่สามารถจะ | |
| 11,0050,016,ให้อุปสมบทด้วยตนเองได้ จึงพากุลบุตรเหล่านั้นมา ด้วยหวังจะทูลให้ | |
| 11,0050,017,พระศาสดาประทานอุปสมบท ทั้งภิกษุผู้อาจารย์และกุลบุตรเหล่านั้นได้ | |
| 11,0050,018,ความลำบากในทางกันดารเป็นต้น พระศาสดาทรงดำริถึงความลำบาก | |
| 11,0050,019,นั้นแล้ว ยกขึ้นเป็นเหตุ ทรงพระอนุญาตว่า เราอนุญาตบัดนี้ ท่าน | |
| 11,0050,020,ทั้งหลายจงให้กุลบุตรอุปสมบท ในทิศนั้น ๆ ในชนบทนั้น ๆ เองเถิด | |
| 11,0050,021,กุลบุตรนั้น ท่านทั้งหลายพึงให้อุปสมบทอย่างนี้ พึงให้ปลงผมและ | |