| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0012,001,อธรรมวาทีภิกขุนี้ปรากฏรจนามีกำลังวังชามากขึ้นแล้ว ฝ่ายธรรมวาที | |
| 12,0012,002,ภิกขุนี้ย่อหย่อนท้อถอยทุพพลภาพหากำลังมิได้ นี่แลอาวุโสท่านทั้งปวง | |
| 12,0012,003,อันเราจะเพิกเฉยนอนใจอยู่ฉะนี้ไม่ได้ นานไปอธรรมวาทีมีกำลัง | |
| 12,0012,004,มากขึ้นแล้วกาลใด น่าที่จะกระทำพระธรรมวินัยของสมเด็จ ฯ ล ฯ นี้ | |
| 12,0012,005,ให้อันตรธานเสื่อมศูนย์เสียเป็นเที่ยงแท้ยิ่งนักหนา ก็อย่าฉะนั้นเลย | |
| 12,0012,006,มาเราทั้งปวงนี้จงช่วยกันกระทำสังคายนายพระธรรมวินัย ไว้ให้เป็น | |
| 12,0012,007,อายุพระศาสนาเถิด. อธมฺโม ทิปฺปติ ดูก่อนอาวุโส ท่านทั้งปวง | |
| 12,0012,008,ทุกวันนี้สิ่งที่มิได้เป็นยก<sup>๑</sup>เป็นธรรมนั้นรุ่งเรืองปรากฏ ธมฺโม ปฏิพาหิยติ | |
| 12,0012,009,ที่เป็นยกธรรมย่อหย่อนท้อถอย อวินัยวาทีภิกขุนั้นรุ่งเรืองปรากฏ | |
| 12,0012,010,รจนา ที่เป็นวินัยวาทีนี้กล่าวชอบด้วยสิกขาบทนั้นย่อหย่อน ที่เป็น | |
| 12,0012,011,อธรรมวาทีนั้นมีกำลัง ที่เป็นธรรมวาทีนั้นทุพพลภาพย่อหย่อนลงทุก | |
| 12,0012,012,วันทุกเวลา อันเราจะเมินเสียไม่กระทำสังคายนายนั้นมิบังควรนักหนา. | |
| 12,0012,013,ภิกฺขู อาหํสุ พระภิกขุทั้งปวงจึงมีคำตักเตือนว่า พระเจ้าข้า | |
| 12,0012,014,ผิดังนั้น พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกสรรจัดพระสงฆ์ที่ควรจะกระทำการ | |
| 12,0012,015,สังคายนายในครั้งนี้ให้พร้อมเพรียงกันเถิด. เมื่อพระสงฆ์ให้โอกาส | |
| 12,0012,016,อนุญาตฉะนี้แล้ว พระมหากัสสปเถระผู้เป็นเจ้าก็เลือกสรรพระสงฆ์ทั้ง- | |
| 12,0012,017,ปวงบรรดาที่จะกระทำสังคายนายนั้น เลือกเอาล้วนแต่พระอรหันต- | |
| 12,0012,018,ปฏิสัมภิทาญาณแตกฉานในห้องพระไตรปิฎก แต่ล้วนมีศักดาอานุภาพ | |