| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0015,001,ห้ามมิให้ภิกขุอื่นนอกจากภิกขุสังคายนายนั้น ไปจำวัสสาในเมือง | |
| 12,0015,002,ราชคฤห์ เฉพาะให้จำพระวัสสาแต่พระสงฆ์ที่นับเข้าในสังคายนาย | |
| 12,0015,003,เพราะเหตุว่าปรึกษากันเห็นการสังคายนายนั้น เป็นถาวรกรรมเป็นการ | |
| 12,0015,004,ใหญ่ ครั้นจะละภิกขุนอกจากสังคายนาย ไปจำพระวัสสาในเมือง | |
| 12,0015,005,ราชคฤห์นั้น วิสภาคปุคฺคโล เกลือกจะมีวิสภาคบุคคลที่เป็นหลักตอใน | |
| 12,0015,006,พระศาสนา จะเข้าไปกระทำอันตรายในท่ามกลางสงฆ์ก็จะเสียท่วงที | |
| 12,0015,007,การสังคายนายจะมิสำเร็จโดยสะดวก เห็นเหตุฉะนี้จึงสวดอนุสาวน- | |
| 12,0015,008,ญัตติทุติยกรรม ห้ามมิให้พระสงฆ์นอกจากสังคายนายไปจำพระวัสสาใน | |
| 12,0015,009,เมืองราชคฤห์. | |
| 12,0015,010,เมื่อยังอีกเดือนครึ่งแล จะเข้าพระวัสสา พระมหากัสสปเถรเจ้า | |
| 12,0015,011,ก็พาพระสงฆ์ที่จะสังคายนายนั้น ๒๕๐ พระองค์ ไปสู่เมืองราชคฤห์โดย | |
| 12,0015,012,มรรคาอันหนึ่ง พระอนุรุทธมหาเถรเจ้าก็พาพระสงฆ์สังคายนาย ๒๔๙ | |
| 12,0015,013,พระองค์ ไปโดยมรรคาอันหนึ่ง ตกว่าแยกกันไปพวกละมรรคา. | |
| 12,0015,014,อานนฺทเถโร ถควโต ปตฺตจีวรํ คเหตฺวา ฝ่ายพระอานนท- | |
| 12,0015,015,เถรเจ้านั้น ก็ถือเอาซึ่งบาตรและจีวรของสมเด็จพระผู้มีพระภาค มี | |
| 12,0015,016,พระสงฆ์แวดล้อมเป็นบริวาร บ่ายพระพักตร์เฉพาะสู่เมืองสาวัตถี | |
| 12,0015,017,มหานคร เที่ยวจาริกมาโดยอนุกรมลำดับ ๆ ครั้งนั้นควรจะสงสาร | |
| 12,0015,018,สังเวชหนักหนา ด้วยมหาชนคนทั้งปวงแต่ปางก่อน ถ้าได้เห็นพระ | |
| 12,0015,019,อานนท์ สุดแท้แต่ว่าสมเด็จพระพุทธองค์เสด็จดำเนินไปในเบื้องหน้า | |
| 12,0015,020,แล้ว ถัดลงมาก็ถึงพระอานนท์ ๆ นี้ถือบาตรและจีวรของสมเด็จพระ | |