|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
12,0020,001,ข้างอุตตรทิศ. ใช่แต่เท่านั้น ธมฺมาสนํ ปญฺาเปตวา สมเด็จพระ
|
|
12,0020,002,บรมกษัตริย์ท้าวเธอ ให้ตกแต่งซึ่งธรรมาสน์อันวิจิตรบรรจงสมควรจะ
|
|
12,0020,003,เป็นอาสนะแห่งองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาค หน้าธรรมาสน์นั้นผันไปข้าง
|
|
12,0020,004,บุรพทิศตะวันออก ทนฺตขจิตฺตํ ในเบื้องบนธรรมาสน์นั้นวางไว้ซึ่งพัด
|
|
12,0020,005,วาลวิชนีมีด้ามอันขจิตรไปด้วยงา ตกแต่งประดับประดาสำเร็จเสร็จ
|
|
12,0020,006,แล้ว ท้าวเธอก็ใช้ให้ราชบุรุษไปเผดียงแก่พระสงฆ์ทั้งปวง พระสงฆ์
|
|
12,0020,007,ทั้งปวง ก็พร้อมเพรียงกันกำหนดที่จะกระทำสังคายนายในเพลารุ่งเช้า
|
|
12,0020,008,ภิกฺขู อายสฺมนฺตํ อานนฺทํ อาหํสุ ในกาลครั้งนั้น พระภิกษุ
|
|
12,0020,009,ทั้งปวงกล่าวแก่พระอานนทเถระผู้มีอายุว่า ดูก่อนอาวุโสอานนท์
|
|
12,0020,010,เสฺว วันพรุ่งนี้แล้ว จะเป็นวันพระสงฆ์ทั้งปวงจะประชุมกันกระทำ
|
|
12,0020,011,สังคายนายพระธรรมวินัยแล้ว ตวํ เสโข อันว่าตัวท่านยังเป็นเสข-
|
|
12,0020,012,บุคคลอยู่ฉะนี้ หาสมควรที่จะไปสู่ที่ชุมนุมนั้นไม่ อปฺปมตฺโต โหหิ
|
|
12,0020,013,เพลาราตรีวันนี้ท่านอย่าประมาทนะ อุตสาหะกระทำสมณธรรม พระ
|
|
12,0020,014,อานนท์รับคำพระสงฆ์ทั้งปวงว่าสาธุแล้ว วีตินาเมตฺวา เพลาราตรี
|
|
12,0020,015,วันนั้น พระผู้เป็นเจ้าก็ยับยั้งอยู่ด้วยกายคตาสติกัมมัฏฐาน กระทำ
|
|
12,0020,016,ความเพียรนั้นกล้าหาญหนักหนา แต่จงกรมอยู่นั้นจนล่วงเพลามัชฌิม-
|
|
12,0020,017,ยามไปแล้ว ก็ยังไม่สำเร็จธรรมวิเศษก่อน พระผู้เป็นเจ้ามาดำริว่า
|
|
12,0020,018,อาตมานี้กระทำความเพียรถึงเพียงนี้แล้ว เหตุไฉนธรรมวิเศษจึงยัง
|
|
12,0020,019,มิได้บังเกิดอีกเล่า สมเด็จพระมหากรุณาธิคุณเจ้า ก็ตรัสพยากรณ์
|
|
12,0020,020,ทำนายอาตมาไว้อยู่ว่า อาตมานี้จะได้สำเร็จมรรคและผลพ้นทุกข์ใน
|
|
12,0020,021,วันพระสงฆ์ทั้งปวงจะกระทำปฐมสังคายนาย เออก็เหตุไฉนเล่าอาตมา
|
|
|