| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0029,001,ปัจจัยทายกจงตั้งโสตประสาททั้งสอง รองรับสดับฟังวาระพระ | |
| 12,0029,002,บาลีอันพระคุณทั้ง ๔ จะสวดสรภัญญะไปในกาลบัดนี้. | |
| 12,0029,003,เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา อนฺตรา จ ราชคหํ อนฺตรา | |
| 12,0029,004,จ นาฬนฺทํ อทฺธานมคฺคปฏิปนฺโน โหติ มหตา ภิกฺขุสงฺเฆน สทฺธึ | |
| 12,0029,005,ปญฺจมตฺเตหิ ภิกฺขุสเตหิ. สุปฺปิโยปิ โข ปริพฺพาชโก อนฺตรา จ | |
| 12,0029,006,ราชคหํ อนฺตรา จ นาฬนฺทํ อทฺธานมคฺคปฏิปนฺโน โหติ สทฺธึ | |
| 12,0029,007,อนฺเตวาสินา พฺรหฺมทตฺเตน มาณเวน. ตตฺร สุทํ สุปฺปิโย ปริพฺพาชโก | |
| 12,0029,008,อเนกปริยาเยน. พุทฺธสฺส อวณฺณํ ภาสติ ธมฺมสฺส อวณฺณํ ภาสติ | |
| 12,0029,009,สงฺฆสฺส อวณฺณํ ภาสติ. สุปฺปิยสฺส ปน ปริพฺพาชกสฺส อนฺเตวาสี | |
| 12,0029,010,พฺรหฺมทตฺโต มาณโว อเนกปริยาเยน พุทฺธสฺส วณฺณํ ภาสติ | |
| 12,0029,011,ธมฺมสฺส วณฺณํ ภาสติ สงฆสฺส วณฺณํ ภาสติ. อิติห เต อุโภ | |
| 12,0029,012,อาจริยนฺเตวาสี อญฺมฺสฺส อุชวิปจฺจนิกวาทา ภควนฺตํ ปิฏฺิโต | |
| 12,0029,013,ปิฏฺิโต อนุพนฺธา โหนติ ภิกฺขุสงฺฆญฺจ. | |
| 12,0029,014,จบพระสูตร | |
| 12,0029,015,อถโข มหากสฺสปตฺเถโร อานนฺททตฺเถรํ ธมฺมํ ปุจฺฉิ พฺรหฺมชาลํ | |
| 12,0029,016,อาวุโส อานนฺท กตฺถ ภาสิตนฺติ. ลำดับนั้น พระมหากัสสปเถรเจ้า | |
| 12,0029,017,ก็ไถ่ถามพระสุตตันตปิฎก ซึ่งพระอานนท์ผู้มีอายุ ถามในข้อพรหม- | |
| 12,0029,018,สูตรว่า ดูก่อนอานนท์ เรื่องราวพรหมชาลสูตรนั้นสมเด็จพระ | |
| 12,0029,019,พุทธองค์เจ้า ตรัสธรรมเทศนาในประเทศที่ใด. อนฺตรา จ ราชคหํ | |
| 12,0029,020,อนฺตรา จ นาฬนฺทํ พระเจ้าข้า ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าอริยกัสสป เรื่อง | |
| 12,0029,021,ราวพรหมชาลสูตรนั้น สมเด็จพระพุทธเจ้าตรัสพระสัทธรรมเทศนา | |