|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
12,0050,001,ยทา หิ
|
|
12,0050,002,สงฺคายิตฺวาน สทฺธมฺมํ โชตยิตฺวา จ สพฺพธิ
|
|
12,0050,003,ยาวชีวิตปริยนฺตํ ตฺวา ปญฺจสตาปิ เต
|
|
12,0050,004,ขีณาสวา ชุติมนฺโต เถรา กสฺสปอาทโย
|
|
12,0050,005,ขีณเสฺนหา ปทีปาว นิพฺพายึสุ อนาลยา.
|
|
12,0050,006,อถานุกฺกเมน คจฺฉนฺเตสุ รตฺตินฺทิเวสุ วสฺสสตปรินิพฺพุเต
|
|
12,0050,007,ภควติ เวสาลิกา วชฺชีปุตฺตกา ภิกฺขู เวสาลิยํ กปฺปติ สิงฺคิโลณ-
|
|
12,0050,008,กปฺโป กปฺปติ ทฺวงฺคุลกปฺโป กปฺปติ คามนฺตรกปฺโป กปฺปติ
|
|
12,0050,009,อาวาสกปฺโป กปฺปติ อนุมติกปฺโป กปฺปติ อาจิณฺณกปฺโป กปฺปติ
|
|
12,0050,010,อมถิตกปฺโป กปฺปติ ชโลคึ ปาตุํ กปฺปติ อทสกํ นิสีทนํ กปฺปติ
|
|
12,0050,011,ชาตรูปรชตนฺติ อิมานิ ทส วตฺถูนิ ทีเปสุํ.
|
|
12,0050,012,เมื่อพระอรหันต์ ๕๐๐ พระองค์ มีพระมหากัสสปเป็นต้น มี
|
|
12,0050,013,พระอานนทเถระเจ้าเป็นปริโยสานนั้น ท่านยกปฐมสังคายนานแล้วก็
|
|
12,0050,014,ธรมานพระกายโปรดสัตว์มา บรรดาที่เป็นสาวกเวไนย ให้พระธรรม
|
|
12,0050,015,รุ่งโรจน์โชตนาการในพระพุทธศาสนา ยาวชีวิตปริยนฺตํ ฺตวา ท่าน
|
|
12,0050,016,ตั้งอยู่ตราบเท่าสิ้นพระชนม์ ครั้งนั้นต่างองค์ต่างเข้าสู่พระนิพพานด้วย
|
|
12,0050,017,วิบากขันธ์ดับสังขารขันธ์หาเศษมิได้ เหมือนดังเปลวประทีปอันสิ้น
|
|
12,0050,018,ไส้สิ้นน้ำมันแล้วก็ดับสิ้นศูนย์ไป. อถานุกฺกเมน คจฺฉนฺเตสุ รตฺตินฺ-
|
|
12,0050,019,ทิเวสุ ในเมื่อราตรีทั้งหลายอันล่วงไป ๆ โดยลำดับ นับแต่ปี
|
|
12,0050,020,สมเด็จพระพุทธสัพพัญญูเจ้าเข้าสู่พระนิพพานแล้ว ล่วงมาได้ ๑๐๐ ปี
|
|
12,0050,021,คราวนั้นพระภิกขุทั้งหลายผู้เป็นวัชชีบุตร อยู่ในเมืองไพศาลีนั้นชวน
|
|
|