|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
13,0002,001,พื้นไป ที่ไม่ได้ปรับอาบัติโดยตรง เป็นแต่กล่าวว่า อย่า ๆ ไม่ ๆ
|
|
13,0002,002,เป็นคำแนะคำสอนก็มี เช่นนี้มีอยู่ในกถาทั้งหลายอันกล่าวเป็นเรื่อง ๆ
|
|
13,0002,003,ไป เมื่อไม่เอื้อเฟื้อในที่จะเว้น พระอาจารย์ท่านปรับเป็นทุกกฏ
|
|
13,0002,004,ดุจในเสขิยะ. ข้อที่อนุญาตนั้น น่าจะเห็นว่าเป็นประทานประโยชน์
|
|
13,0002,005,พิเศษ เช่นทรงอนุญาตวัสสิกสาฎก ไม่ได้บังคับว่า ภิกษุทุกรูป เมื่อ
|
|
13,0002,006,ถึงฤดูฝนจะต้องมีผ้าอาบน้ำฝน เป็นแต่ถ้าต้องการก็มีได้ ใช้จีวรได้
|
|
13,0002,007,มากผืนออกไปกว่าไตรจีวร แต่มีอนุญาตบางแห่ง เป็นเหมือนข้อ
|
|
13,0002,008,ห้าม เช่นอนุญาตเพื่อปิดประตูก่อนแล้วจึงนอนในกลางวัน นี้ไม่ใช่
|
|
13,0002,009,"ประโยชน์พิเศษเลย กลับเป็นเครื่องผูกมัด ควรจะว่า "" อันภิกษุ"
|
|
13,0002,010,"ผู้จะพักในกลางวัน พึงปิดประตูเสีย ภิกษุใดไม่ปิด ต้องทุกกฏ """
|
|
13,0002,011,เช่นนี้ความจะชัด แต่อย่างไรจึงเป็นอนุญาติไป ข้าพเจ้าเข้าใจว่า
|
|
13,0002,012,เป็นเพราะเรียงคำเผลอไป เพราะมีเป็นบางแห่ง พระคันถรจนา-
|
|
13,0002,013,จารย์หมายเอาอนุญาตเช่นนี้กล่าวไว้ว่า ไม่ทำตามต้องอาบัติทุกกฏ.
|
|
13,0002,014,ส่วนอนุญาตมีปริกัปเห็นได้แท้ เช่นอนุญาตสัตตาหกาลิกในวิกาล ต่อ
|
|
13,0002,015,เมื่อมีปัจจัยจึงให้ฉันได้ เมื่อปัจจัยไม่มีและฉัน เป็นอันถือประโยชน์
|
|
13,0002,016,พิเศษเกินไป ท่านปรับทุกกฏชอบอยู่. ยังข้อที่สอนให้ทำว่าควร
|
|
13,0002,017,อย่างนั้น ๆ จะเรียกข้ออนุญาตโดยอ้อมก็ได้ เมื่อไม่ทำตามข้อ
|
|
13,0002,018,เช่นนี้ จะปรับทุกกฏ เพราะไม่เอื้อเฟื้อก็ชอบอยู่ พึงรู้จักข้ออนุญาต
|
|
13,0002,019,อันให้ประโยชน์พิเศษ หรือบังคับให้ทำ ดังนี้.
|
|
13,0002,020,อาบัติที่ปรับแก่ภิกษุผู้ละเมิดในแผนกนี้ มีแต่ถุลลัจจัยกับ
|
|
13,0002,021,ทุกกฏเท่านั้น และถุลลัจจัยก็มีห่าง ทั้งพ้นจากทางแห่งปฏิบัติด้วย
|
|
|