| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0050,001,ถือนิสัย. องคสมบัติที่กำหนดไว้ในบาลีอย่างอุกฤษฏ์ เป็นคุณ | |
| 13,0050,002,ของพระอรหันต์ แต่ผ่อนลงมาเป็นหมวด ๆ จนถึงเป็นคุณของภิกษุ | |
| 13,0050,003,กัลยาณปุถุชน จักย่นกล่าวเฉพาะองค์อันสมแก่ภิกษุในบัดนี้. | |
| 13,0050,004,๑. เป็นผู้มีศรัทธา มีหิริ มีโอตตัปปะ มีวิริยะ มีสติ. | |
| 13,0050,005,๒. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีล อาจาระ ความเห็นชอบ เคยได้ยิน | |
| 13,0050,006,ได้ฟังมาก มีปัญญา. | |
| 13,0050,007,๓. รู้จักอาบัติ มิใช่อาบัติ อาบัติเบา อาบัติหนัก จำปาติโมกข์ | |
| 13,0050,008,ได้แม่นยำ. | |
| 13,0050,009,ทั้งมีพรรษาได้ ๕ หรือยิ่งกว่า. | |
| 13,0050,010,องค์เหล่านี้ แม้บกพร่องบางอย่างก็ได้ ที่ขาดไม่ได้คือ | |
| 13,0050,011,กำหนดพรรษา. | |
| 13,0050,012,ภิกษุผู้มัชฌิมะ ประกอบด้วยองคสมบัติเหล่านี้ เป็นแต่อยู่ได้ | |
| 13,0050,013,ตามลำพัง ยังห้ามไม่ให้ปกครองบริษัท. | |
| 13,0050,014,ภิกษุผู้มีพรรษาครบ ๑๐ แล้ว ได้ชื่อว่าเถระ แปลว่า ผู้หลัก | |
| 13,0050,015,"ผู้ใหญ่, มีองคสมบัติอาจปกครองผู้อื่นได้ ทรงพระอนุญาตให้เป็น" | |
| 13,0050,016,อุปัชฌายะให้อุปสมบท เป็นอาจารย์ให้นิสัย มีสามเณรไว้อุปัฏฐาก | |
| 13,0050,017,ที่แปลว่าให้บรรพชาเป็นสามเณรได้ เรียกปริสุปัฏฐาปกะ แปลว่า | |
| 13,0050,018,ผู้ให้บริษัทอุปัฏฐากหรือผู้ใช้บริษัท ถือเอาความว่า ผู้ปกครองบริษัท | |
| 13,0050,019,ฝ่ายภิกษุผู้ขาดองคสมบัติ แม้มีพรรษาครบกำหนดแล้ว ก็ไม่ทรง | |
| 13,0050,020,พระอนุญาต. องคสมบัติที่กำหนดไว้ในบาลี ที่เพิ่มจากองค์ของ | |
| 13,0050,021,ภิกษุมัชฌิยะ ผู้นิสสัยมุตตกะดังนี้ :- | |